หยุดเขียนไปสักสองสัปดาห์นะครับ
ขอไปตั้งตัว เตรียมใจ และปรับหูเพื่อฟังภาษาโช้งเช้งก่อนนะครับ
เมื่อมีบ้าน มีไฟ มีน้ำ มีโทรศัพท์ มีอินเตอร์เน็ตแล้ว คงกลับมาคุยกันอีก
ว่างๆ ก็มาโยนๆ บทสนทนากันไว้เล่นๆ ได้นะครับ
เดี๋ยวไม่มีคนอยู่แล้วหยากไย่จะขึ้นเสียก่อน
แล้วเจอกันวันนั้นครับ
วันไหนผมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน
สวัสดีครับ!
😀
r o u n d f i n g e r 
กุมภาพันธ์ 21, 2007 ที่ 10:48 pm
โชคดีๆ แล้วเจอกันๆ
เมื่อชาติต้องการจ้า ^_^
กุมภาพันธ์ 21, 2007 ที่ 10:56 pm
จะช่วยเฝ้าบ้านให้ก่อนนะ
แล้วเจอกัน
กุมภาพันธ์ 21, 2007 ที่ 11:04 pm
โชคดีพี่ 🙂
กุมภาพันธ์ 21, 2007 ที่ 11:06 pm
สวัสดีค่ะ 😀
กุมภาพันธ์ 21, 2007 ที่ 11:07 pm
ต้องไปจริงๆแล้วสินะ โชคดีไอ้น้อง
กุมภาพันธ์ 21, 2007 ที่ 11:36 pm
อะ และแล้วก้อมาถึงวันนี้จนได้ เน้อ
การจากลา คงเป็นเรื่องที่ใครๆ ไม่อยากให้มันเกิดขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นคนบอกลา หรือ คนโดนบอกลา
คงต้องเสียใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย
…
พรุ่งนี้ผมต้องกลับไปบอกเจ้านายว่าผมต้องออกจากงานเร็วกว่ากำหนด
เพราะรุ่นพี่ให้ผมไปเริ่มงาน วันที่ 26 กุมภาพันธ์นี้ เร็วกว่าที่กำหนดไว้ 3 วัน
ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าจะบอกกับเจ้านายยังไงดี .. ใครพอมีวิธีดีๆ ก็บอก
กันได้นะครับ
ยังไงก็ขอให้นิ้วกลมมีฟาร์ม+สุข กับชีวิตใหม่ที่โน่นละกานเน้อ
แล้วทีนี้ งานสัปดาห์หนังสือ ผมจะเอาหนังสือไปให้ใครเซ็นหว่า …
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 1:03 am
พี่เอ๋ ถ้าส่งโปสการ์ดไปให้พรุ่งนี้มันจะถึงทันไหม?
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 1:04 am
ยังไงก็โชคดีค่ะ เดินทางโดยสวัสดิภาพ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 1:48 am
โชคดีนะคะ
รักษาสุขภาพกาย-สุขภาพใจดีๆนะ
‘-‘
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 1:49 am
ลุยเลยพี่!!!!
5555555
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 8:33 am
พยายามไม่พูดกับพี่ เรื่องถึงวันที่พี่จะไป
พยายามไม่ถามพี่ ว่าพี่จะเดินทางเมื่อไหร่(ทั้งที่ก็อยากรู้มาก)
และแล้วก็มาถึง
ขอให้เดินทางปลอดภัย
ทำให้งานเจ๋งๆ ออกมาให้ชาวจีนดู
มีความสุขกับการทำงานนะคะ
ว่างๆ กลับมาเยี่ยมบ้านบ้างนะคะ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:06 am
ขอให้โชคดีมีชัย ได้สิ่งที่มุ่งหมายไว้อย่างที่ให้สัมภาษณ์กับอะ-เดย์นะครับ … แล้วขอบคุณมาก ๆ ครับที่บอกว่า จะหยุดเขียนไป 2 สัปดาห์ มีประโยชน์มากครับสำหรับคนที่คลิกเข้ามาอ่านทุกวัน
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:10 am
ตะกี้นั่งดูโฆษณา ปตท…
‘เพราะคิดถึงคนที่บ้าน..จึงต้องไป’
ยิ่งดูยิ่ง ‘นึกถึง’ คนที่กำลังจะไปจากบ้าน (ชั่วคราว)
เดินทางปลอดภัย..ทั้งไปและกลับนะจ๊ะ
ได้เจอกับงาน+เพื่อนร่วมงาน ที่ถูกใจ
คุยกันแล้ว จะช่วยดูแลบ้านให้ชั่วคราวนะ
ไม่ให้หยากไย่เกาะแน่นอน
ไม่ต้องห่วงจ้า โชคดีโชคดี 😀
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:44 am
โชคดีมีชัย ปลอดภัย ปลอดภัย
ตอนก่อนเรียนมอหนึ่งมีเรียนปรับพื้นฐาน ก่อนเปิดเทอม
วันนี้พี่เอ๋ต้องเรียนปรับพื้นฐานอะไรบ้างน๊า
สู้ สู้ มีพลังเตรียมพร้อมรับมือสิ่งใหม่ๆน่ะค่ะ
แล้วจะเข้ามาช่วยปัดกวาดหยากไย่น่ะ 😀
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:51 am
โชคดีค่ะ
เจอแต่สิ่งที่ดีๆนะคะ
ปรับตัวได้เร็วนะ
(อยากอ่าน)
อย่าลืมรอยยิ้ม สยาม ของเพื่อนบ้านนะคะ
😀
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:56 am
พี่นิ้ว
สวัสดี….ลาก่อน
โชคดีนะพี่:)
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:57 am
โชคดีนะเคอะ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:57 am
โชคดีนะคะ
ดูแลตัวเองด้วย
ไม่ต้องห่วงนะคะมีคนช่วยเฝ้าบ้านหลายคน
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 11:31 am
ระหว่างการเดินทางนั้น
เราจำเป็นจะต้องมีอะไรติดตัวไปด้วยไหม
ความรัก
กำลังใจ
คำอวยพร
ความห่วงใย
แก้วว่าพี่คงมีหมดแล้วหล่ะนะ
อืม เอาเสื้อของพวกเราไส่ด้วยนะ
เผื่อว่าที่นั่นจะหนาว
เราจะได้อุ่นด้วยกัน
🙂
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 1:07 pm
พระเจ้าคุ้มครอง ปกป้อง ดูแล พี่เอ๋นะคะ
ทุกอย่างจะเจ๋งนะพี่ อ้อมโคตรเชื่อเลย
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 1:40 pm
โชคดีนะค่ะ
ถ้าคิดถึงพี่เอ๋
จะเริ่มจาก
หิมะกัด ส้ม ผมลิขิต ต่อด้วย
โตเกียวไม่มีขา
กัมพูชาพริบตสเดียว
เนปาลประมาณสะดือ
สมองไหวในฮ่องกง
(ครบอะป่าวค่ะ แต่มีอยู่เท่านี้)
จะเปิดอ่านบ่อยๆนะค่ะ
พระคุ้มครองนะค่ะ(คำนี้จากคุณแม่ ตอนนี้ยกให้พี่เอ๋นะ)
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 1:54 pm
เดินทางด้วยความปลอดภัยค่ะพี่เอ๋
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 2:14 pm
อะ … therainyseason
… ยังมะครบอะครับ ถ้าจะให้ครบจริง ๆต้อง
หิมะกัด ส้ม ผมลิขิต
E=iq2
โตเกียวไม่มีขา
กัมพูชาพริบตาเดียว
อิฐ
ณ
เนปาลประมาณสะดือ
สมองไหวในฮ่องกง
และปิดท้ายด้วย roundfinger.wordpress.com
55+
ครบแล้วเนอะ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 2:17 pm
เมื่อพี่เอ๋อ่าน comment นี้
พี่เอ๋คงจะอยู่ที่โน้นแล้ว(ถ้าพี่ออกเดินทางแล้ว)
หรือไม่งั้นก็คงกลับมาที่เมืองไทยแล้ว
เดินทางปลอดภัย รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยน่ะครับ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 2:22 pm
เออลืม อีกสองอันว่าแล้วต้องตกหล่น
onopen
และ
มาหา ‘ไร ใน นิตยสาร ฮิ ด้วย
…
210207-0001 COUNT
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 3:48 pm
????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 4:26 pm
เดี๋ยวก็กลับมา
ความนี้จะอ่านเจาะ “ก้นบึ้ง” เซี่ยงไฮ้ นะ
ออเด้อ ไว้ก่อน เดี๋ยวน้องลืม
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 5:05 pm
_v_
ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ และมีความสุขที่บ้านหลังใหม่นะครับ
ยังไงก็กลับมาบ้านตากอากาศหลังนี้โดยเร็ววันละกัน( อิอิ)
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 8:23 pm
พึ่งตามลายแทงเข้ามาบ้านพักฝากอากาศหลังนี้ได้ เจ้าของก็ไม่อยู่ซะแล้ว ชีวิตใหม่ท่าทางสนุกนะครับ ขอให้ประสบความสำเร็จกับเส้นทางเดินใหม่ด้วยครับ ผมฝันว่าจะได้อ่านเรื่องเด็ดๆจากเซี่ยงไฮ้แน่ๆ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:19 pm
เง้อ วันนี้เพิ่งอ่านอะเดย์เล่มที่เจ็ดสิบแปด แล้วเพิ่งเห็นสองสามอย่าง
1.เพิ่งเห็นว่าพี่นิ้วกลมมีบล๊อกด้วย(จึงได้ตามมาอ่านที่นี่ :] )
2.เพิ่งเห็นโฉมหน้าที่แท้ของพี่นิ้วกลม ว่าเป็นอย่างไร 55+
3.เพิ่งได้รู้ว่าจริงๆแล้ว พี่ เจ๋ง ขนาดไหน
ฝ้ายอ่านคอลัมน์ของพี่ในอะเดย์เรื่อยๆ
อ่านโตเกียวไม่มีขา อ่านคอลัมน์มาหา’ไรที่พี่เขียนในฮิๆ
(ก็ไม่ถึงขั้น แฟนตัวยง อ่านทุกอย่างอะค่ะ ชอบบ้าง ไม่ชอบบ้าง แต่ก็อ่านเรื่อยๆ)
แต่ชอบที่พี่เป็นคนช่างคิดและช่างสังเกตเอามากๆ
เอาอะไรมาคิดได้ตลอดเวลา
อีกอย่างที่ติดตามคงเพราะพี่เคยเรียนคณะที่ฝ้ายเคยใฝ่ฝันจะเรียนมาตลอดด้วยมั้งคะ
(ทุกวันนี้ไม่ได้เรียนคณะที่เกี่ยวข้องเลย แต่ก็ที่เดียวกันน้า 55+)
มาบอกเฉยๆว่าชอบนะคะ
เป็นกำลังใจให้ กะการไปเซี่ยงไฮ้
แล้วจะมาอ่านบล๊อกบ่อยๆนะคะ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:20 pm
>> เพิ่งจะได้อ่าน “โตเกียวไม่มีขา” จบ (ขอบคุณนะคะที่เขียนเรื่องดีๆ มาให้อ่าน)
>> ปกติอ่าน onopen.com เป็นประจำอยู่แล้ว เพิ่งมารู้ว่า “นิ้วกลม” ก็คือ พี่นี่เอง
>> เพิ่งเจอ web blog นี้หลังจากอ่าน “โตเกียวไม่มีขา” จบ (หนู serch คำว่า “นิ้วกลม” จาก google มาน่ะ …มีอะไรดีๆ ให้อ่านเยอะเลยแฮะ)
>> ยังไม่ได้อ่าน aday เลย แล้วก็ไม่รู้ว่าพี่จะไปไหน เห็นใน comment เค้าอวยพรกัน ก็อวยพรให้ด้วยอีกคนนะคะ (ในฐานะคนที่อ่านหนังสือของพี่คนนึง แหะๆ) ขอให้มีสติและมีความสุขกับทุกสิ่งที่ทำนะคะ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 9:28 pm
ไปเอาอะไรๆจากเอเจนซี่ที่โน่นมาฝากกันด้วยนะครับพี่
หวังว่า้คงไมไป่ปวดหัวกับภาษาอังกฤษแบบจีนๆ
หรือที่เค้าเรียกกันซะดูดีว่า “Chinglish” เข้าซะล่ะ
โดนมาวันนี้ในห้องเรียนถึงกับตาค้าง กลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่
ยังไงก็ขอให้คิดงานดีๆ
กินอย่างมีความสุข
ขี้อย่างสบาย ก็แล้วกันครับ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 10:15 pm
โชคดีนะครับพี่
ขอให้สนุกกับงาน และชีวิตที่นู่นนะครับ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 10:28 pm
“Chinglish” เราสงสัยว่า “นิ้วกลม”
จะชินกับ “ChingChinglish” เป็นอย่างดี หรือเปล่า ^_^
ปล.ดูจาก สมองไหวในฮ่องกง กันนะ อิอิอิ
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 10:57 pm
ChingChing โจ้วหญิงตัวโน้ยน่ะเหรอออออออออออออ 😀 😀
กุมภาพันธ์ 22, 2007 ที่ 11:15 pm
“ถืกกต้มมแล้นนคร้าบบบ น้องเติ้ลลล์”
ถ้า “ถูก” ท่านนิ้วฯ จะว่าไงเหรอจ๊ะ อิอิอิ
ต้องตามไปรับของรางวัลที่เซี่ยงไฮ้ หรือ ให้ตามไปเกาหลังดีล่ะจ๊ะ
^O^
กุมภาพันธ์ 23, 2007 ที่ 12:55 am
23022007 – 0003 COUNT
และแล้วผมก้อกำลังจะต้องตื่นนอนตอนเช้าเพื่อเข้าไปทำงานใน
ออฟฟิศ ที่ใช้ชีวิตร่วมกันมา 5 เดือน เป็นวันสุดท้าย
ผมได้ยินเสียงเบาๆ แว่ว มาแต่ไกลแล้ว ปู๊นๆ …….
ออ รถไฟขบวนต่อไปของผมกำลังมาถึง
กุมภาพันธ์ 23, 2007 ที่ 3:35 am
แผ่นดินอันอบอุ่น
การงานอันอบอุ่น
คนที่รักอันอบอุ่น(อุ่นมากซะด้วยในบ้านพักฝากอากาศนี้)
และที่อื่นๆของนิ้วกลม
อยู่ที่นี่เสมอค่ะ
กุมภาพันธ์ 23, 2007 ที่ 9:55 am
มีความสุข…
..กับภาษาจีน
..และมิตรภาพ
กุมภาพันธ์ 23, 2007 ที่ 10:43 am
รบกวนฝาก ปชส. เรื่องทำบุญหน่อยนะคะ
มีเพื่อนๆ นำบุญมาบอกกล่าวคนรักหนังสือ ผู้รักการอ่านที่มีหนังสือมากมายเต็มบ้านจนไม่รู้ว่าจะเอาไปเก็บไว้ที่ไหน ขอเชิญมาทางนี้ได้เลยจ้า….
ชื่อ “ASIA MUSIC สุขใจให้น้อง” ครั้งที่ 1 ในวันอาทิตย์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2550 เวลา 08.00- 15.00 น.
มอบให้โรงเรียนโสตศึกษา จังหวัดนครปฐม
ซึ่งเป็นโรงเรียนสำหรับเยาวชนผู้พิการและสูญเสียการได้ยินทางหู
ไปดูรายละเอียดได้ที่นี่ค่ะ http://pattararanee.spaces.live.com/?lc=1033
กุมภาพันธ์ 23, 2007 ที่ 12:01 pm
ขอบคุณค่ะพี่เอี้ยง
เดี๋ยวตามไปดูที่บ้านพี่น่ะ 😀
กุมภาพันธ์ 23, 2007 ที่ 12:44 pm
เดินทางปลอดภัยนะคะพี่เอ๋ 🙂
กุมภาพันธ์ 23, 2007 ที่ 6:21 pm
ปลอดภัยทั้งไปและกลับนะคะ
จะแวะเวียนมาเรื่อยๆ(บ่อยๆ)
มาอำลาช้าไปป่าวเนี่ยช้านน
โชคดีเน้อ
กุมภาพันธ์ 24, 2007 ที่ 12:33 am
เพิ่งได้อ่านหนังสือของนิ้วกลมเล่มแรกในชีวิต
คือ เนปาลประมาณสะดือเมื่อประมาณปลายเดือนธันวา
จนถึงวันนี้ก้อได้ตามหาหนังสือที่นิ้วกลมเขียนทุกเล่มมาอ่าน
จนหมดแล้ว ชอบมากบ้างน้อยบ้าง
แต่ก็รู้สึกดีที่ได้อ่าน ล่าสุดก้อได้อ่านสัมภาษณ์ในอะเดย์
ถึงได้รู้ว่านิ้วกลมอยู่ที่นี่จึงตามมาอ่านต่อไปค่ะ
ขอให้โชคดีกับการทำงานใหม่ๆนะคะ
แล้วจะคอยติดตามผลงานต่อไปค่ะ
กุมภาพันธ์ 24, 2007 ที่ 1:01 am
24022007 – 0004 COUNT
เหอะ ผมวานรบกวนใครที่พอจะทราบป่าวครับว่า กัมพูชาพริบตาเดียว
พิมพ์ครั้งที่ 1 หมดไปจากตลาดหรือยังเพราะของผมหายอะคับ
นี่เพิ่งตามล่า โตเกียวไม่มีขา จากเพื่อนมาได้
แต่ ‘กัมพูชาพริบตาเดียว’ มันหายไปอะ
วันก่อนเหน อิฐ พิมพ์ครั้งที่สองออกแล้ว
เลยกลัวว่า กัมพูชา พิมพ์ครั้งที่ 1 จะหมดอะ
ใครพอจะทราบว่าหาซื้อได้ที่ไหน รบกวนบอกกันได้นะครับ
มาโพสบอกไว้ในนี้หรือไปที่ บล็อคผมได้นะคับ
(http://odigimon.wordpress.com)
กุมภาพันธ์ 24, 2007 ที่ 11:53 am
วู้ว!
ใจหายเคอะ
หลังจากที่อ่าน aday
เดือนนี้
อ่านคำแรก
อึ้ง
นิ้วกลมกำลังจะไปเซี่ยงไฮ้!
ยังไงก็
พี่เอ๋
ขอให้ชนกับประสบการ์ณ
ที่มัน(ส์)ดีๆนะเกิ๊บ
กุมภาพันธ์ 24, 2007 ที่ 1:05 pm
เพิ่งเป็นสมาชิกใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคับ
ได้อ่านงานเขียนของพี่บ้างแล้วรู้สึกสนุกดี
อยากให้พี่ลองอ่านงานผมบ้างถ้ามีเวลานะ ^^
กุมภาพันธ์ 24, 2007 ที่ 4:58 pm
เดินทางปลอยภัย
เจออะไรใหม่ๆ มากมายนะคะ
โชคดีๆ มีความสุขกับงาน เพื่อน (พ่วงความรักด้วยก็ดี)
และชีวิตอีกที่นึงที่อยู่บนโลกใบเดียวกันนี้นะคะ
^_____________^
กุมภาพันธ์ 25, 2007 ที่ 1:38 am
25022007 – 0005 COUNT
กุมภาพันธ์ 25, 2007 ที่ 5:50 pm
ขอให้เจออแต่สิ่งดีๆที่เซี่งไฮ้ นะค่ะ
อ่านบทสัมภาษณ์ใน a day เพิ่งได้เห็นหน้าค่ะ
ติดตามผลงานอยู่ตลอดค่ะ
กุมภาพันธ์ 25, 2007 ที่ 6:13 pm
เดินทางปลอดภัย ไร้โรคาปลอดทุกข์ ทุกสิ่งโชคดี…นะ
กุมภาพันธ์ 25, 2007 ที่ 7:48 pm
บุญรักษานะครับพี่นิ้วกลม
กุมภาพันธ์ 25, 2007 ที่ 8:23 pm
อ้าว พี่เอ๋ไปเเล้วเหรอ
ไม่เข้ามาซะหลายนาน
มาอีกทีมีคนอวยพรส่งตรึมเลย
โชคดีนะคะพี่เอ๋ ขอให้ทำงานอย่าง
สนุกเน้อ บุ๊ยบุ่ย
กุมภาพันธ์ 25, 2007 ที่ 8:42 pm
แก้วว่าจะขอพี่ฝากบอร์ดไว้กะบ๊อกพี่ด้วย
ลิ้งๆถึงกันหล่ะค่า
เพราะว่าอืมจะได้กลายเป็นเครือข่ายเดียวกัน
เอาไปเปะไว้ตรงไหนดีอ่า
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 8:35 am
แล้วเจอกันเมื่อวันนั้นมาถึง……
และแล้วก็ได้เจอกัน คงเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่พี่เอ๋จะเดินทางไกลไปเซี่ยงไฮ้
ถึงแม้จะแค่ไม่กี่นาที ไม่ถึงสิบนาทีมั๊งคะที่ได้เจอ แต่ก็เกินพอแล้ว
ขอให้การกระโดดขึ้นรถไฟขบวนนี้ของพี่ เป็นการกระโดดไปพบเจอสิ่งใหม่ๆ
ที่พี่อยากค้นหาและทำความรู้จักกับมัน ไปเปิดโลกกับที่ใหม่ๆ ผู้คนใหม่ๆ
สภาพแวดล้อมใหม่ๆ แล้วอย่าลืมเก็บเกี่ยวประสบการณ์เหล่านั้นมาเล่าสู่กันฟัง
ทางตัวหนังสือนะคะ เอาแบบเล่มหนาๆเลย ไม่ก็หลายเล่ม อิอิ
แล้วเจอกันเมื่อวันนั้นมาถึง….อีกนะคะ
ปล.ดีใจที่ได้เจอเพื่อนใหม่ๆเมื่อคืนวันเสาร์นะคะ ทุกคนน่ารักมากเลยค่ะ
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 2:36 pm
เดินทางปลอดภัย
พระคุ้มครองค่ะ
ขอให้ทุกสิ่งที่หวังไว้มันเป็นอย่างที่หวัง
แล้วคงได้เจอกันเนอะ
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 5:41 pm
มาช่วยปัดหยากไย่ให้แล้วนะ
ตอนนี้บ้านพักฯสะอาดดี
ถ้าเจ้าของบ้านถึงแล้ว ปรับตัวได้แล้ว สมองแล่น นิ้วพลิ้ว
ก็ส่งตัวอักษรผ่านอากาศ ไปให้เพื่อนบ้านสนุกร่วมกันอีกนะ
ตอนนี้คงเป็นโอกาสของเพื่อนบ้านที่เพิ่งเดินทางมาถึง
ได้แวะเข้าไปเยี่ยมชมในแต่ละห้อง
ยังมีบางห้องที่คุยกันคึกคักเชียว ไปร่วมเรื่อยเปื่อยกันได้
สนุกดี ในระหว่างที่รอเจ้าของบ้านเนอะ
(112 :16 : 51,193 :73)
ตัวเลขข้างบนเป็นปริศนา ใครทายถูกขอให้โชคดีค่ะ 😀
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 5:49 pm
สวัสดีคับ พี่นิ้วกลม- –
ผมชื่อ นั่นแน่ นะครับ เป็นแฟนหนังสือพี่คับ ฮิๆๆ
แล้วพี่จะไปไหนอ่ะคับ?
ปลอดภัยนะครับผม
เนปาล สนุกมากพี่ อิอิอิ
อยากให้หนังสือเล่มต่อไปของพี่นิ้วกลม หนาเท่าแฮร์รี่จังเลย ค้าบบบ555
ป.ล.พี่นิ้วกลมกับผม เราเป็น ‘ลูกบดินทร’ เหมือนกันระคับพี่
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 6:54 pm
พี่หมอจุ๋ม..
เดาออกแค่ตัวเดียว
51,193 hits
รึป่าวคะ?
เด๋วอันอื่นขอไปคิดอีกที หุหุ
(เพิ่งสอบไฟนอลนรกมา มาเจอตัวเลขปริศนาของพี่อีก เอิ๊กๆ)
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 7:08 pm
อ้อ!
ได้สมองไหวในฮ่องกงมาครอบครองแล้น
แต่
ยังหักห้ามใจไม่ให้อ่าน
[สอบไฟนอลให้เสร็จก่อนละกาน]
ป.ล. แอบเปิดๆไป “แด่ชิงชิง”
โจ้วหญิงตัวโน้ยยย~~เธอมาอีกแล้ว 55+:)
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 7:22 pm
ดีจังพี่จุ๋มมีปริศนาให้เล่นระหว่างรอเจ้าของบ้าน
สวมวิญณาญอิคคิวซัง ใช้หมอง นั่งมาธื… ขอทายเลยนะค่ะ
112 ขอเดาด้วยความมั่ว เอ้ย! ความน่าจะเป็น น่าจะเป็นเพื่อนบ้านที่แวะเวียนเข้ามาบ้านพักฯหลังนี้ (ข้อนี้เดาจริงๆ)
16 บ้านนี้นอกจากเพื่อนบ้านเยอะแล้ว เจ้าของบ้านยังมีห้องอีกเพียบให้แขกได้พบปะพูดคุยตามชอบ
51,193 hits ความเคลื่อนไหวที่ไม่ธรรมดา อยากให้ท่านนิ้วกลับมาเห็นเร็วๆจัง
ว่าได้รับความนิยมแต่ไหน (ขณะนี้ 51,406 hits !!! และคิดว่าตัวเลขจะเดินไปเรื่อยๆ)
73 เรื่องราวที่เจ้าของบ้านช่างคิด ช่างขยัน หามาให้เพื่อนบ้านได้อ่านกัน บ้างครั้งมีเรื่องมาเล่าจนพวกเราเหนื่อย(แต่สนุก) ตามอ่านกันไม่ทัน
😀
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 7:44 pm
สรุปคือ..
มดคิดถูก(ตามพี่หมี) แค่ 2 ตัวเลข
hits กับ จำนวนห้องในบล็อคนี้
[โง่จางเด็กเตรียมฯ ก๊ากๆ]
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 9:38 pm
ขอให้เตรียมตัวอย่างสนุก
เดินทางโดยสุขภาพ (หมายถึงไม่เจ็บป่วยทั้งก่อนไป ระหว่างเดินทาง และหลังกลับมา) ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐค่ะคุณเอ๋
เที่ยวอีกแล้ว
อิจฉาจัง
กุมภาพันธ์ 26, 2007 ที่ 10:35 pm
ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
และเก็บเกี่ยวสิ่งดีดี ประสบการณ์ดีดีสมใจนะคะ 😀
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 9:47 am
เอ่อ..น้องมด พี่ก็มั่วๆ เอาอ่ะนะ
อยากให้มีเพื่อนมาร่วมไขปริศนาจัง
จะได้ช่วยบอกที ไอ้ที่เดาไว้ถูกหรือเปล่า หุ หุ
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 10:18 am
น้องหมี & น้องมด…
ทายถูกสองข้อแล้ว (เรื่องฮิต กับ เรื่องห้อง)
ส่วนจำนวนคนที่เข้ามาพี่แขกเคยลองเอารายชื่อมารวบรวม
มากกว่า 112 แน่นอน
เลข 16 เกี่ยวพันกับเลข 112
เอาไว้เล่นกันสนุกๆ ไปก่อน อาจมีคนทายถูก
แล้วเดี๋ยวค่อยมาเฉลยนะจ๊ะ 😀
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 10:22 am
อ้อ…อวยพรเจ้าของบ้านพักฯอีกรอบ
วันเดินทางนี้ขอให้ปลอดภัย
อาจจะได้นั่งข้างๆสาวคนนั้นอีกนะ
(รู้ว่าลุ้นอยู่ ใช่เปล่า :P)
Bon Voyage ครับผม…
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 10:30 am
มาดูใหม่อีกที เลข 16 จะคิดแบบน้องหมีก็ถูกค่ะ (จำนวนห้อง)
เลข 73 เป็นเรื่องราวที่เจ้าของบ้านพักฯ
ส่งต่อความสุข ความปวดขมอง ฯลฯ
มาให้พวกเราอ่านกันนั่นแหละ
รออยู่เหมือนกันว่าเรื่องที่ 74 จะมาในแนวไหน
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 10:42 am
ตามมาจาก a day เล่ม78ค่ะ ^^
อ่านบทสัมภาษณ์คุณจบแล้ว เป็นการได้รู้จักคุณเป็นครั้งแรกเลยหละค่ะ
แล้วก็รู้จักอะเดย์มากขึ้นจากฉบับนี้ด้วย ….
โชคดีนะคะ
take care of yourself ค่ะ
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 4:08 pm
เจ้าของบ้านหาก บ้านเงียบลงไปถนีดตา =]
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 4:09 pm
*หาย
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 6:20 pm
พี่เอ๋
ตอนนี้เป็นไงบ้างค่ะ
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 9:03 pm
คุณน้องเอ๋
รู้จัก “ยันต์กันเหงา” ใช่มั้ยคะ ^_^
ในบ้านพักฯ หลังนี้มีเยอะซะด้วยสิ
เลือกไม่ถูกเลยใช่มั้ยล่า… 5555
ยันต์กันเหงา ถูกแปะไว้ทั่วขนาดนี้ คงไม่มีหยากไย่ขึ้นหรอกใช่มั้ยคะ เพื่อนๆ ^_^
กุมภาพันธ์ 27, 2007 ที่ 9:58 pm
เจ้าของไม่อยู่ – – แต่บ้านก็ยัง ‘ครึกครื้น’ คล้ายเคย
บรรยากาศดีแฮะ 🙂
กุมภาพันธ์ 28, 2007 ที่ 2:37 am
27022007 – 0007 COUNT
ไม่ได้แวะมาตั้งหลายวัน โหยังครึกครื้นเหมือนเดิมเลยแฮะ
ยังไงก็ขอให้ทุกคนที่มีฟาร์ม+สุข กับชีวิตมากๆ นะคร้าบบ
….
กุมภาพันธ์ 28, 2007 ที่ 10:06 am
มาเฉลยตัวเลขปริศนาที่ยังเหลืออยู่ดีกว่า…
112 เท่ากับจำนวนวันที่ลงหลักปักเสาเข็มบ้านหลังนี้มา (ณ วันที่สร้างตัวเลขปริศนาขึ้น)
16 ก็คือจำนวนสัปดาห์ที่บ้านหลังนี้เปิดให้เข้าเยี่ยมชม หรือจะเป็นจำนวนห้องก็ได้ค่ะ
ใครมีอะไรสนุกๆ มาเล่นกันระหว่างรอเจ้าของบ้านก็เอามาแจมกันได้นะ…
กุมภาพันธ์ 28, 2007 ที่ 11:00 am
สนุกจังเลยพี่จุ๋ม
112 คิดม่ายออก พอเฉลยแล้วนับตั้งแต่วันเริ่มต้นจนถึงทุกวันนี้ผ่านมาไม่นานนะค่ะพีจุ๋ม… แต่ในความรู้สึก เหมือนได้ความรู้จักกันมานานมากๆ
16 คิดไม่ถึงเลยแต่ดีนะค่ะ คำตอบไม่ได้มีเพียงแค่หนึ่ง
วันเวลาธรรดาคงเปลี่ยนผ่านไปเรื่อยๆ แต่มันจะเป็นวันเวลาที่พิเศษถ้าเราได้รู้จักและสร้างความสัมพันธ์กับใครหลายๆคน
กุมภาพันธ์ 28, 2007 ที่ 11:11 am
28022007 – 0008 COUNT
โหะๆ มาทักทายกานคร้าบ
กุมภาพันธ์ 28, 2007 ที่ 2:43 pm
หุหุหุ เห็นด้วยจ้า น้องหมี
ที่บ้านพักฯ มีปาฏิหาริย์ไงคะ 5555
กุมภาพันธ์ 28, 2007 ที่ 5:31 pm
(“,)
ปาฏิหาริย์ … จริง ๆ ค่ะ
มีนาคม 1, 2007 ที่ 5:34 am
แล้วกลับมานะคร้าบ
มีนาคม 1, 2007 ที่ 1:46 pm
บ้านหลังนี้ยังครึกครื้นเหมือนเดิมเลยนะคะ
ขนาดเจ้าของบ้านไม่อยู่
พวกเราๆ ก็ยังหมั่นมาปัดหยากไย่
มดก็อยากรู้เหมือนกันค่ะพี่จุ๋มว่า
บล็อคเรื่องที่ 74 จะเป็นยังไง
กลับมาโดยสวัสดิภาพนะคะ
เจ้าของบ้านจอม create!!~*
มีนาคม 1, 2007 ที่ 2:51 pm
01032007 – 0009 COUNT
หวาดดีคับ แวะมาทักทาย
บล็อคนี้ไม่เหนมีหยากไย่ขึ้นซ๊ากกกก อัน
มีนาคม 1, 2007 ที่ 3:06 pm
หลายๆคนมาช่วยปัดหยากไย่กันใหญ่เลย
อย่างนี้พวกเราก็คงไม่ค่อยเหงากันแล้วเนอะ
ใครมีไอเดีย ‘ยันต์กันเหงา’ ก็เอามาเล่าสู่กันฟังนะคะ
เผื่อฝนที่ตกทางโน้น..หนาวถึงคนทางนี้ (ฮิ้ว)
โดยส่วนตัวถ้าเหงา ก็จะมีสิ่งที่ช่วยคลายเหงาหลายๆอย่างมาก
เน้นๆ ก็คงจะเป็น…
1. อ่านหนังสือ ที่ไม่เน้นวิชาการมาก (เดี๋ยวปวดหัว)
2. ฟังเพลง ที่ไม่เน้นเนื้อหาให้เหงามาก (เดี๋ยวจะต้องมานั่งเขียนคำว่า ‘เหงาตัวเท่าบ้าน’)
3. ท่องเที่ยว ไปในที่ที่อยากไป+มีคนที่อยากไปด้วย บ่อยๆครั้งสถานที่ท่องเที่ยวของตัวเองก็ล่องลอยฝากไว้ในอากาศ เพราะในความเป็นจริงโอกาสจะไปเที่ยวก็ไม่บ่อยนัก
ใครมี ‘ยันต์กันเหงา’ สูตรอื่นๆ ก็เอามา ‘เล่าสู่กันฟัง’ บ้างนะ
เผื่อคนอื่นๆนำไปประยุกต์ใช้ได้ ในระหว่างรอเจ้าของบ้านฯ
ส่งเรื่องราวผ่านอากาศ มาให้คลายเหงากันอีกครั้งไง
ปล..หลายครั้งพบว่าปาฏิหารย์มีจริง ผ่านทางหน้าจอสี่เหลี่ยมผืนผ้านี้ 😀
มีนาคม 1, 2007 ที่ 3:41 pm
หาอะไรอร่อยๆทาน!!!!
มีนาคม 1, 2007 ที่ 3:46 pm
น้องสิ…
วิธีการแก้เหงาของหนูน่าสนใจเนอะ
แต่ระวังนะทำบ่อยๆ จะเกิดอาการ
…อ ว บ ร ะ ย ะ สุ ด ท้ า ย…
เดี๋ยวจะหาว่าพี่ๆ ไม่เตือนนะจ๊ะ 😀
มีนาคม 1, 2007 ที่ 4:02 pm
ถ้าเหงาขึ้นมา ก็คล้ายๆ พี่จุ๋มค่ะ (แต่ปกติหนังสือที่อ่านก็ไม่ค่อยมีวิชาการมาแจมอยู่แล้ว อิ อิ )
นอกจากนั้นก็จะ กิน กิน แล้วก็กิน โดยเฉพาะเค้กกับไอติม
แต่ไม่อยากให้ใครเลียนแบบเพราะหลังจากกินเสร็จก็จะโทษตัวเองทุกที ทุกที
ถ้ายังไม่หายเหงาก็จะพยายามทำตัวให้ยุ่งๆ เข้าไว้ ทำความสะอาดห้องแบบทุกซอกทุกมุม ปัดกวาดเช็ดถูสองรอบ
ต่อด้วยจัดตู้เสื้อผ้า จัดเรียงหนังสือใหม่ เปลี่ยนผ้าปู ปลอกหมอน
ออกไปซื้อต้นไม้กระถางเล็กไว้ประดับสายตา
*แต่ตอนนี้ไม่เหงาน่ะเพราะได้เข้ามาบ้านพักฯ หลังนี้
รอแต่ก็เจ้าของบ้านนั้นล่ะ ไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับมา 😀
มีนาคม 1, 2007 ที่ 4:04 pm
โห วิธีคลายเหงาเหมือนน้องสิด้วย หุหุหุ
มีนาคม 1, 2007 ที่ 4:53 pm
ช่วงนี้ป้าเอี้ยง ยุ่งมากกกก จนตัว “เหงา” มันเกาะไม่อยู่เลยจ้า…
สำหรับเวลาที่เหงาก็…
อ่านหนังสือ
ทำงานอดิเรก เช่น แต่งนิยายน้ำเน่า 55555
ไปแอ่ว…ต้องมีคนไปด้วย จะได้ไม่เหงา
แต่ถ้าเหงามาก ก็ไปมันคนเดียว…
เรียกว่าทำทุกอย่างให้มันเหงาตายกันไปข้างนึง (หากเราไม่ตาย ก็เจ้าตัวเหงานั่นหล่ะ 5555)
มีคนบอกเราว่าอาการอย่างนี้ … เป็นโรคจิตอย่างหนึ่งอ่ะค่ะ
จริงป่ะคุณหมอๆ ทั้งหลาย?????
*น้องสิคะ
ดีใจที่ได้เจอหนูนะคะ คาดว่าคงได้ไปแอ่ว TK Park อีก
ไปเมื่อไหร่จะบอกนะ เผื่อไปยืมหนังสือด้วยกัน
พี่ว่า “น้องสิ” ยังไม่อวบระยะสุดท้ายหรอก
หม่ำของอร่อยๆได้อีกเยอะจ้า ^_^
*น้องหมีคะ
คือว่าถ้าเหงามาก อยากทำตัวให้ยุ่งๆ เข้าไว้ ก็เชิญที่บ้านพี่ได้นะคะ
ยินดีให้เป็นสถานที่แก้เหงา… “ทำความสะอาดห้องแบบทุกซอกทุกมุม ปัดกวาดเช็ดถูสองรอบ ต่อด้วยจัดตู้เสื้อผ้า จัดเรียงหนังสือใหม่ เปลี่ยนผ้าปู ปลอกหมอน”
หนูมีแรงมากจัง แบ่งให้พี่บ้างสิคะ ^^”
มีนาคม 1, 2007 ที่ 5:21 pm
พี่เอี้ยง โปรโมชั่นดีขนาดนี้ ทั้งปัดกวาดเช็ดถู จัดตู เรียงหนังสือ เปลี่ยนผ้าปู ปลอกหมอน ขนาดนี้ คงไม่เหลือเวลาเหงาแล้วล่ะค่ะ
ถึงว่าบ้านน้องสะอาด เพราะพี่เอี้ยงนี้เอง
ส่วนวิธีแก้เหงา555
จูงน้องหมาไปเดินเล่น
ถ้าเหงาก็จูงไปไกลหน่อย
มือขวาจูงโซ่ไว้
มือซ้ายถือที่ตักอุนจิและถุงพลาสติก
หลังจากน้องหมาเสร็จภาระกิจ
เจ้านายต้องตามเก็บภาระ…กิจ ที่น้องหมาทิ้งไว้
สุดท้ายก็วิ่งค่ะ…..วิ่ง….วิ่ง
พอเหนื่อยก็เดิน
พอกลับถึงบ้านก็สลบทั้งคู่
ยังไม่ทันได้เหงาเลยค่ะ
หลับสนิท
มีนาคม 1, 2007 ที่ 7:33 pm
พี่เอี้ยงยินดีบริการค่ะ เหงาๆก็หาอะไรทำเพลินๆไปตามเรื่อง
ส่วนการพาน้องหมาไปเดินเล่นก็น่าสน มีโอกาสจะลองดู
มีนาคม 1, 2007 ที่ 10:18 pm
อื้ม หวัดดีคุณ odigimon
นับมา 9 เนี่ย คือ 9 ครั้งที่นับรึเปล่าคะ ^_^
เพื่อนๆ ส่วนใหญ่เวียนกันเข้ามาตามเวลาที่สะดวก
เราอยากรู้จังเลยว่า บรรยากาศที่เซี่ยงไฮ้เป็นไง
ยิ่งอากาศตอนที่ตลาดหุ้นดิ่งลงฮวบฮาบ
“คนที่เพิ่งไปถึง” คงร้อนๆ หนาวๆ น่าดู….!!!!
เอาใจช่วยอยู่เน้อ
ขอให้อยู่ดีมีสุข อยู่รอดปลอดภัย…อย่าลืมใช้ “ยันต์กันเหงา” นะ ^O^
มีนาคม 1, 2007 ที่ 10:34 pm
สวัสดีค่ะ ดีใจจังที่ไม่ใช้อีฟคนเดียวที่รู้จัก “นิ้วกลม ”
ขอมารายงานตัวในบ้านหลังนี้ด้วยคนนะค่ะ @_@ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ
โชคดีนะค่ะพี่ชาย ….. อยู่ที่นั้นดูแลตัวเองดีดีนะค่ะ —–>เป็นห่วง
สนุกกับงานให้เต็มที่เลยนะ สู้สู้ค่ะ *0*——> เอาใจช่วย
คิดถึงพี่มาก ๆ เลยนะค่ะ —–> รอคอย
อีกไม่นาน + แล้วเจอกันเมื่อวันนั้นมาถึง จริง จริง ด้วย
มีนาคม 1, 2007 ที่ 11:45 pm
พี่หมี พี่jummdcu
สิชอบกินไอติมผลไม้เปรี้ยวๆของiberryอะค่า
ไม่ค่อยอ้วน(รึเปล่า?) กินแล้วไม่เลี่ยน+สบายใจดีค่ะ ^^
พี่เอี้ยง
ดีใจที่ได้เจอพี่เอี้ยงเหมือนกันค่า พี่เอี้ยงดูขี้เล่นดี มีการร้องเพลงอิคคิวซังด้วย 55
สิไม่กลัวอ้วน แต่กลัวไม่สูง!!!!
สิ่งที่สิทำตอนเนี้ย(ถือว่าแก้ว่าง+เบื่อรึเปล่าไม่ทราบนะคะ)
สิรวบรวมความคิดเห็นคนอื่น ว่าเกิดมาเพื่ออะไร
อาจดูเป็นอะไรไร้สาระ เพราะความจริงไม่มีใครรู้หรอกว่าเหตุผลที่คนเราเกิดมาคืออะไร
แต่อย่างน้อยคนเราก็น่าจะมีเหตุผลของตัวเองจริงมั้ยคะ
ลองแลกเปลี่ยนความคิดกันดูค่ะ อยากฟังความคิดคนอื่นเหมือนกันค่า
ส่วนตัวสิคิดว่า
“เมื่อก่อนคิดว่าคนเราเกิดมา เรียน ทำงาน ตาย
มันดูไม่ค่อยมีแก่นสาร
แต่ว่าถ้าเกิดมาแล้วเราทุกข์
แสดงว่าชาติก่อนเราคงไปทำให้คนอื่นเค้าทุกข์เหมือนกัน
ชาตินี้เลยต้องชดใช้กรรม
แต่อย่างน้อยเกิดมามันก็ต้องมีอะไรดีๆบ้างหละ
อย่างน้อยตั้งแต่เกิดมาก็เคยมีความสุขมิใช่หรือ? ”
สิรวบรวมความคิดเห็นคนรอบข้าง เพื่อนๆ พี่ๆหลายคนเอาไว้
ลองๆไปอ่านกันดูได้ค่า ^^
http://szii.diaryis.com/webpage/?w07
มีนาคม 2, 2007 ที่ 1:38 am
เดินทางโดยสวัสดิภาพครับ
มีนาคม 2, 2007 ที่ 5:00 am
อยากเขียนวิธีแก้เหงาบ้างอะ พี่จุ๋ม
วิธีที่เราทำแล้วได้ผล หลังจากทำมาหลายทีแล้ว
เอ่อ
1 ไปอยู่กับคนอื่นๆ(เพื่อนๆ พ่อแม่ น้องๆ แฟน)ที่ไม่ใช่อยู่คนเดียว
2 ทำอะไรให้ตรงข้ามกับต้นเหตุของความเหงา
งง แฮะ !
อย่างเช่นถ้าเหงา เพราะอยู่บ้านคนเดียวก็ชวนเพื่อนมาบ้านเยอะๆ
เลยหรือ ไม่อยู่บ้านล่ะ ไปข้างนอกดีกว่า
3 อยู่กับธรรมชาติที่สวยงาม
(เพราะจะดื่มด่ำจนลืมทุกอย่าง)
ประมาณนี้ละมั้ง
แล้ว นิ้วกลม
จะมาอ๊ะยังอะ
แขกเต็มบ้าน เต็มสนามหน้าบ้านแล้วด้วย
เจ้าหญิงเพี้ยนต้องแทรกตัวเข้ามาเลยนะเนี่ย
นิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววกลม
มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
มีนาคม 2, 2007 ที่ 10:02 am
คุณนิ้วกลม
เจ้าหญิงฯ เค้ามาเรียกแล้วนะ
เมื่อไหร่จะกลับบ้านพักฯ ซักกะที ทางบ้าน (พักฯ) ให้อภัยแล้วนะคะ ^^”
*เจ้าหญิงฯ จ๊ะจ๋า ทำไมหนูนอนดึกจัง มันตี 5 ไม่ใช่เหรอนั่น
เอ ความจริงน่าจะเป็น ตื่นเช้ามากกกก
ฮ่าฮ่า แถวบ้านพี่เรียก ตื่นก่อนแดดแยง…
มีนาคม 2, 2007 ที่ 10:32 am
อ่อ…พึ่งอ่าน สมองไหวในฮ่องกงจบ เจอบล็อกนี้ ก็เลยเข้ามา อยากคุยกับนิ้วกลมบ้าง …แต่ว่า นิ้วกลมไปไหนอ่ะ ไปทำอะไร…ใครทราบ เล่าให้ฟังหน่องสิคะ…อย่างนี้ เราก็จะไม่ได้คุยกับนิ้วกลมแล้วหรอ
มีนาคม 2, 2007 ที่ 11:15 am
ตอบน้องสิ..
เรื่องเรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ?
พอดีอ่านงานเขียนของนิ้วกลมใน onopen (บุคคลสำคัญ)
รู้สึกถูกใจมากๆ มองเห็นว่าตอนนี้เรามีชีวิตอยู่…เพื่อหาจุดสมดุลย์ในชีวิตน่ะ
ลองอ่านกันดูค่ะ
‘คนเรามีชีวิตอยู่ได้ด้วยกิเลสสามอย่างคือ
หนึ่ง..แรงปรารถนาแห่งรัก
สอง..การแสวงหาความรู้
สาม..ความเวทนาอันเหลือจะทนได้ต่อความทุกข์ยากของมวลมนุษย์
ความรักและความรู้เท่าที่หามาได้นั้นนำไปสู่สรวงสวรรค์
แต่ความเวทนาต่อความทุกข์ยากของมวลมนุษย์
กลับดึงให้ข้าพเจ้าตีนติดดินมากขึ้น’
…เบอร์ทรันด์ รัสเซลล์…
มีนาคม 2, 2007 ที่ 11:21 am
วิธีแก้เหงาของเอก็คงคล้ายๆของคุณจุ๋มกับของคุณสินะคะ
1.ไปเที่ยว วิธีนี้ได้ผลดีที่สุดค่ะสำหรับเอ ถ้าโอกาสอำนวยไปต่างประเทศได้จะดีมากเพราะได้เปลี่ยนบรรยากาศ ได้เจอผู้คนใหม่ๆ สิ่งต่างๆรอบตัวที่ไม่คุ้นเคยมักจะนำพามาซึ่งความตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจหรืออาจมีหวาดระแหง วิตกบ้าง ได้เจออะไรแปลกใหม่ที่อาจจะมีทั้งดีและไม่ดี ก็พยายามลองทำทุกอย่างที่ไม่มีในบ้านเรา มันก็จะรู้สึกไม่เหงาค่ะ แต่ถ้าอยู่นานไปไม่แน่นะคะวิธีนี้อาจทำให้เหงาได้มากกว่าเดิมเพราะเมื่อเกิดอาการ “คิดถึงบ้าน” หรือ “คิดถึงคนที่บ้าน” หรือเกิดความรู้สึกว่า”ที่เมืองไทยไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย” ขึ้นมาเมื่อไหร่ล่ะก็แย่ค่ะ ทางที่ดีไม่ควรไปเที่ยวนานเกิน อิอิ
2. กินค่ะ หาของอร่อยๆที่เราชอบ นั่นล่ะความสุขอย่างนึงและเป็นวิธีคลายเหงาค่ะ นัดไปเที่ยวกับเพื่อนๆอาจจะยากซักหน่อย แต่ถ้านัดกันไปกินอะไรอาจจะง่ายกว่า น่าเป็นไปได้ ก็นัดเพื่อนฝูงนี่ล่ะค่ะไปทานอะไรกัน ระหว่างทานก็เม้าท์กันไปด้วย รับรองไม่เหงาแน่ๆ เอชอบคิดว่าเวลาที่เรายังสนุกหรือยังมีความสุขกับการกินต้องรีบตักตวงไว้ เพราะเวลาไม่สบายขึ้นมาแล้วมันจะไม่รู้สึกอยากทานอะไรถึงแม้จะเป็นของโปรดขนาดไหนก็กินไม่ลง เมื่อวันนั้นมาถึงมันทรมาณน่ะค่ะ ถ้าใครได้ดูซีรีย์ญี่ปุ่นเรื่อง สูตรรักข้าวห่อไข่ แล้วอาจจะเข้าใจว่าความสุขในการกินมันช่างมากมายขนาดไหน แล้วหน้านัตสึมิจังนางเอกตอนกินเนี่ย บ่งบอกถึง “ความสุข” ได้อย่างไม่ต้องสงสัยเลยค่ะ
3.ดูซีรีย์หรือหนังที่ชอบ ยิ่งถ้าแนวแอ๊คชั่นด้วยน่าจะดี เพราะได้ลุ้นทำให้ไม่มีอารมณ์มาเหงา อย่างล่าสุดดูซีรีย์ 24 ทั้ง 5 ซีซันเลยดูมันรวดเดียว ทั้งสองอาทิตย์ว่างเมื่อไหร่เปิดดูเมื่อนั้น ไม่มีเวลาเหงาเลยค่ะ ลุ้นตลอด จดจ่อกับหน้าจอว่าใครคือคนร้าย อะไรยังไง พระเอกจะรอดมั๊ย รอดยังไง โอ้ว…ลุ้นค่ะลุ้น หรือซีรีย์ญี่ปุ่นก็สนุกๆหลายเรื่องค่ะ อีกเรื่องที่ชอบหยิบมาดู ดูกี่ทีก็ยังหัวเราะได้ตลอดคือซีรีย์ Friends ค่ะดูไปเลย 10 ซีซันเหงาให้มันรู้ไป อิอิ ผลพลอยได้จากวิธีนี้คือได้ทบทวนภาษาและเรียนภาษาทางอ้อมค่ะ ทั้งอังกฤษและญี่ปุ่น
4.ลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่ต้องถึงขนาดเปลี่ยนบุคลิกอะไรมากมายหรอกนะคะ แค่เข้าร้านทำผม ลองตัดผม หรือทำทรงผมใหม่ๆดู อาจจะได้เห็น “ตัวเอง” ในลุคใหม่ที่ดี ที่สดใสกว่าเดิมก็ได้ หรือไม่ก็ไปหาเสื้อผ้าสไตล์ใหม่ๆที่ยังไม่เคยลองใส่ดู พอเราเห็นตัวเองในมาดใหม่ หลุดพ้นจากอะไรเดืมๆ ก็อาจรู้สึกสดใสขึ้นมาบ้างนะคะ
มีนาคม 2, 2007 ที่ 11:28 am
เจ้าหญิงเพี้ยนต้องแทรกเข้ามาเลยเหรอ
แขกเยอะไม่เหงาดี ช่วยกันปัดหยากไย่ใหญ่เลย
แต่พี่แขกหายไปอ่ะ ไม่ยอมมาป่วนซะที หายไปกับนิ้วกลมเลยล่ะ
นั่นสิเนอะ เมื่อไหร่เจ้าของบ้านจะแวะเข้ามาซะที
คุณปอน ปอน รายละเอียดการไปทำงานต่างประเทศของนิ้วกลม
หาอ่านได้ใน a day เล่มที่ 78
และในห้องเซี่ยงไฮ้ ไดอารี่ (ห้องที่ 15)
เข้ามาบ่อยๆ คุยกับเพื่อนบ้านไปก่อนละกัน
อีกไม่นานเจ้าของบ้านคงจะกลับมาคุยกันเนอะ ใช่มั้ยนิ้วกลม
มีนาคม 2, 2007 ที่ 12:10 pm
=]
ไปอ่านหนังสือ+หาอะไรกินละค่า รอเจ้าของบ้านกลับมา ฮ่าๆๆ
มีนาคม 2, 2007 ที่ 12:20 pm
อยากรู้จักทุกคนจังค่ะ
เวลาเจ้าของบ้านไม่อยู่
เราก็มาทำความรู้จักกันหน่อยสิค่ะ
เดี๋ยวแนะนำตัวเองก่อนนะค่ะ
ชื่อจริง (อย่ารู้เลยค่ะ555)
ชื่อในวงการไซเบอร์ ระรินค่า
อาชีพ รับจ้าง(รักษาสัตว์) เหอๆ
ที่ติดต่อ rarin57@hotmail.com แอดได้ค่า..
ใครมาตอบต่อต้องแนะนำตัวเองด้วยนะเออ
หาไรทำหนุกๆรอเจ้าของบ้านนะค่ะ
มีนาคม 2, 2007 ที่ 6:40 pm
สวัสดีค่ะ ทุกๆคน
ขอแนะนำตัวนะค่ะ ชื่อ Hero ค่ะ
เอ๋ Hero เข้ามาในบ้านนี้แล้วนะ ตอนนี้ เอ๋ อยุ่ที่ไหนเอ่ย
ถึงเซี่ยงไฮ้ หรือยัง
Hero อ่าน สมองไหวในฮ่องกง ไกล้จบแล้วนะ
ไม่แน่นะ เอ๋ อาจได้เจอเทพธิดาองค์นั้นที่เซี่ยงไฮ้ ก็ได้
ต่อไปว่าจะไปซื้อกัมพูชาพริบตาเดียวมาอ่าน
โชคดีนะ ขอให้สนุกกับการทำงาน แล้วเข้าบ้านเร็วๆ นะ เอ๋
แล้วอย่าลืมเล่าให้ฟังบ้างละ ว่าเดินทางเป็นอย่างไรบ้าง
มีนาคม 2, 2007 ที่ 7:13 pm
น่ารักจริงๆ เลย เจ้าหญิงเนี่ย (^_^)
มีนาคม 2, 2007 ที่ 7:31 pm
คุณนิ้วกลม ลง NJ ด้วยใช่ม๊า ??
มีนาคม 2, 2007 ที่ 8:54 pm
ลืมแซว คุณ jummdcu
“รายละเอียดการไปทำงานต่างประเทศของนิ้วกลม
หาอ่านได้ใน a day เล่มที่ 78”
เป็นคนดีจริงๆ ช่วยขายของตาหลอด 55555
มีนาคม 2, 2007 ที่ 11:20 pm
รู้จัก พี่นิ้วกลม ก็ตอนที่ได้อ่านหนังสือ เนปาลประมาณสะดือ อ่านจบเเล้วรู้สึกชอบมากๆ เป็นเเรงบันดาลใจให้ผมอยากไปเที่ยวที่นั่นมาก และผมก็ได้วางเเผนกะจะไปเนปาลในหัวผมเรียบร้อยเเล้ว ยังไงก็ขอให้พี่ นิ้วกลม เดินทางโดยสวัสดิภาพครับ เเล้วออกงานเขียนดีๆมาให้ได้อ่านกันอีก จะติดตามครับ
มีนาคม 3, 2007 ที่ 12:23 am
แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
ดูเหมือนจะหาวิธีแก้เหงากันอยู่
นั่นสิ ไม่รู้เหมือนกัน? ตอนนี้ยังเหงาๆอยู่เลย
แก้เหงาโดยการมานั่งอ่านคอมเม้น ในบล็อกพี่เอ๋
ก็ช่วยได้บ้างนะคะ
(พี่ๆ คุยกันสนุกสนาน)
คนเยอะซะด้วย คึกครื้นกันตลอด
ออกแนว แมวไม่อยู่หนูร่าเริง^____^
ยังไงก็รอเจ้าของบ้านกลับมาปัดกวาดเช็ดถู
ตอนนี้แขกเริ่มเยอะ รอ เจ้าของบ้านอยู่นะคะ
มีนาคม 3, 2007 ที่ 1:24 am
03032007 – 0011 COUNT
สวัสดี คับ คุณ pattararanee
ตัวเลขที่นับอยู่นี้นับจากวันที่ 21 กุมภา
วันที่นิ้วกลมหายไป ผมคิดอะไรเล่นๆ
นะครับเหนนิ้วกลมบอกว่ากว่าจะกลับมา
อีกทีคือลงหลักปักฐานที่โน่นได้แล้ว*
เลยอยากลองนับเล่นๆ ดูว่านิ้วกลมจะ
ใช้เวลานานแค่ไหนในการปรับตัว
และลงหลักปักฐานได้ อิอิ
แรกๆ ว่าจะเข้ามานับทุกวัน แต่ไปๆ มาๆ
ไปทำงานที่ใหม่ไม่ค่อยมีเวลาเข้าเลยครับ
ถ้ายังไงใครนึกสนุกๆ ก้อช่วยกันนับดูนะคับ ….
มีนาคม 3, 2007 ที่ 1:30 am
อิอิ ทิ้งท้ายไว้นิดนึง วิธีแก้เหงาสำหรับผม
คือคุยกับตัวเอง คับ หาที่สงบๆ และประทับใจ
(พยายามอย่าไปในที่ ที่เราฝันใจเรื่องไม่ดีนะ)
อย่างผมเอง ก้อจะไป สวนสันติชัยปราการ อะคับ
ผมชอบไปนั่งตากลมเย็นๆ ที่นั่นมันทำให้รู้สึก
สบายตัว สบายใจ สบายสมอง ดีครับ
หรืออีกวิธีนึงเลย ถ้าอยู่ในที่ ที่ไม่สามารถออกไปไหนได้
เช่น ออฟฟิศ (นั่งทำงานอยู่) ในห้องเรียน
ก้อวิธีง่ายๆ คับ เอาโทรศัพท์ข้างกายเสียบหู และ
พาตัวเองหลุดไปสร้างโลกส่วนตัวเล็ก
กับเสียงเพลงที่ประทับใจ ……
มีนาคม 3, 2007 ที่ 8:23 am
This entry was posted on Wednesday, February 21st, 2007 at 10:39 pm and is filed under 09: ข่าวสาร.
001 February 21, 2007
002 February 22, 2007
003 February 23, 2007
004 February 24, 2007
005 February 25, 2007
006 February 26, 2007
007 February 27, 2007
008 February 28, 2007
009 MARCH 1, 2007
010 MARCH 2, 2007
011 MARCH 3, 2007
*คุณ odigimon งับบบ เราลองนับดูแล้วนะ ว่าตอนนี้กี่วันแล้ว
มีนาคม 3, 2007 ที่ 10:39 am
โห พี่เอี้ยง นี่สิ เค้าถึงเรียกว่า คิดถึงกันจริงๆ 555555+
พี่จุ๋ม ทางออก (ที่นอกเหนือทุกๆคนกล่าวมา) อีกทางนึงที่ปอนด์ใช้ก็คือ ‘เกะ’ พี่ ‘เกะ’ ชวนเพื่อนไปร้องคาราโอเกะกันเยอะ ได้ทั้งร้อง+เต้น หลุดโลกไปเลย
ปล.เพิ่งถึงบ้านยายตอนเช้านี่เอง เมื่อคืนรถติดน่าดูเลยพี่
มีนาคม 3, 2007 ที่ 12:12 pm
ดีใจกับน้องปอนด์ที่ถึง ตจว โดยสวัสดิภาพ
การร้องเกะก็น่าสนใจนะ (ถ้าได้ฟํงเสียงที่พอรับได้ อิอิ)
ส่วน a day เล่มที่ 78 ซื้อเถอะ คุ้มๆ หน้าปกก็ชื่นใจ ไส้ในก็สุขล้น 😀
นั่งนับไปมา นิ้วกลมหายไปจากบ้านสิบเอ็ดวันแล้วเหรอเนี่ย
ปล่อยให้หนูๆร่าเริงกันเต็มที่เลย ระวังจะ 200 เม้นนะนิ้วกลม
ตอนนี้ใครคิดถึงน้องนิ้วฯ เห็นมีลงเกี่ยวกับงานวรรณศิลป์ 45 ปี
ในขวัญเรือนเล่ม 847 แอบมีภาพโปรโมทสมองไหวฯ นิดนึง
หวังว่าสัปดาห์หน้าเราจะเจอกันผ่านอากาศนะน้องชาย 😀
มีนาคม 3, 2007 ที่ 12:18 pm
ฝากบอกคุณ harpkeeper ว่าไปเถอะเนปาล คุ้มๆ
ถ้าได้ไปปีนเขา + เกาสะดือ แบบนิ้วกลม จะยิ่งคุ้มมากๆ
นิ้วกลมบอกว่า ‘เงินทองเก็บเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ประสบการณ์บางอย่างต้องเก็บตอนมีแรง’
อันนี้เชื่อได้จริงๆค่ะ ไปเที่ยวต้องไปตอนมีแรงถึงจะมันส์ เพื่อนๆว่ามั้ย
มีนาคม 3, 2007 ที่ 12:35 pm
กลับมาคุยกันไวๆ นะคุณนิ้วกลา เพราะชอบงานเขียนคุณทุกอักษร น่ารักดี
มีนาคม 3, 2007 ที่ 1:56 pm
แบบอ่าน อิฐ แล้วอยากรู้จักคนเขียนมากเลยอะ
พี่มีเสน่ห์นะเนี้ย แค่ตัวหนังสือที่พี่เขียน ยังดึดูดขนานนี้
เอิ่กกกกกกกก..
มีนาคม 3, 2007 ที่ 3:35 pm
โอ้วๆ..เจ้าของบ้านไม่อยู่ แต่ก็คุยกันหนุกเชียวค่ะ
ครื้นเครงดีจริงจริ๊ง บ้านหลังนี้
ว่าไป..เจ้าของบ้านก็หายไปนานแล้วเนอะ(เกือบ2อาทิตย์แล้ว)
^
^
เมื่อไหร่จะได้คุยกันอีก???
ป.ล. พูดถึงสมองไหวฯ อ่านไปได้ครึ่งเล่ม เพราะต้องอ่านหนังสือสอบ
ดูท่า “เทพธิดาองค์นั้น”คงถูกใจคุณนิ้วกลมน่าดูเลย เอิ๊กๆ
🙂
มีนาคม 3, 2007 ที่ 3:43 pm
อ้อ..วิธีแก้เหงาของมด ก็
ดูซีรีส์เกาหลี เอาแบบว่าเป็นภาษาเกาหลี sub engอะไรอย่างนี้
จะได้ไม่ต้องมีเวลาไปนั่งหงอยเหงา เศร้าใจ
(เอาเวลาไปนั่งแปลsubจะดีกว่า ไม่งั้นไม่รู้เรื่อง!)
อีกอย่างก็อ่านหนังสือที่ไม่ใช่หนังสือเรียน & Mag 🙂
[พรุ่งนี้สอบแล้ว อ๊ากกกก (แต่ยังนั่งเล่นเน็ต)]
ไปก่อนละค่า 🙂
มีนาคม 3, 2007 ที่ 8:03 pm
ตั้งหน้าตั้งตารอเจ้าของบ้านกันหนุกหนาน
คุณอะนะ ดึงดูดหรือเปล่าดูความคึกคักของเพื่อนบ้านที่เข้ามาช่วยปัดหยากไย่แล้วกันน่ะ ฮ่า ฮ่า สงสัยสะอาดเนี้ยบไม่มีหยากไย่เกาะเลยน่ะเนี๊ย
น้องๆที่กำลังจะสอบสู้ๆ น่ะ อ่านหนังไป หาอะไรหม่ำไป อยากพักหมองก็เข้ามาคุย+ช่วยกันนับช่วยกันเรียกให้คนทางนู้นกลับมาไวๆ น้องมดพี่ว่าอีกครึ่งเล่มที่เหลืออ่านจบพร้อมสอบเสร็จแน่ๆ
😀
มีนาคม 4, 2007 ที่ 1:14 pm
ขออวยพรให้น้องๆที่กำลังสอบเช่นกันค่ะ สู้ๆนะ
ที่นี่มีเด็กปั๊มเยอะแยะไปหมดเลย
มาเติมกำลังใจกันได้เต็มที่จ้า 😀
มีนาคม 4, 2007 ที่ 4:19 pm
แล้วเจอกันเมื่อวันนั้นมาถึง:x
มีนาคม 4, 2007 ที่ 5:11 pm
ขอบคุนที่เป็นส่วนหนึ่งของแรงบันดาลใจ
ในการทำสิ่งต่างๆนะคะ
..ดูแล”ดอกไม้”ดีดีนะ..
🙂
มีนาคม 5, 2007 ที่ 1:55 am
พี่นิ้ว
พี่นิ้ว
พี่นิ้ววววววววว~ ~ ~
แขกเต็มบ้านแล้วค่า ^-^
มีนาคม 5, 2007 ที่ 9:17 am
กว่าจะหาทางเข้าบ้านเจอ เจ้าของบ้านก็ไม่อยู่ซะแล้ว ไว้จะมาด่อมๆมองๆบ่อยๆนะ
มีนาคม 5, 2007 ที่ 10:38 am
เจ้าของบ้านยังไม่กลับมาอีกเหรอครับ
รออยู่บ้านข้างๆนะครับ 🙂
มีนาคม 5, 2007 ที่ 11:07 am
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรดีดีน้าค้า
ถึงว่า ก่อนเข้าห้องสอบ สมองงี้โล่งโจ้งเชียว 55+
[สมองปลอดโปร่งอ่ะค่ะ อิๆ]
….
……
……..
รอ เจ้า ของ บ้าน กลับ มา อย่าง ใจ จด ใจ จ่อ………….
อ้อ!
พี่หมี ครึ่งเล่มที่เหลืออ่านจบไปเมื่อคืนค่ะ
รู้สึกอิจฉา ผู้หญิงที่นั่งข้างๆ พี่เอ๋บนเครื่องบินขากลับ 🙂
อิจฉา..ในใจ หุหุ
มีนาคม 5, 2007 ที่ 7:41 pm
คิดถึง
มีนาคม 5, 2007 ที่ 10:22 pm
เดินทางโดยสวัสดิภาพครับ
ขอให้เจอโตเกียวอย่างที่หวังไว้ครับ : )
วินเอง
มีนาคม 5, 2007 ที่ 11:18 pm
คิกๆๆ
เพิ่งอ่านอะเดย์เมื่อตอนบ่ายนี้เองค่ะ เพิ่งรู้ว่ามีคอลัมน์สัมภาษณ์พี่นิ้วกลมด้วย หุหุ มีลงรูปด้วย(แม้จะเบลอๆๆก็ตาม) แง่มๆๆมีคนเขียนชมพี่นิ้วกลมตั้งหลายคนในหนังสืออะเดย์ ดีใจด้วยนะคะที่ประสบผลสำเร็จ
ยังมีเมล็ดพันธุ์อีกมากมายที่รอดูผลงานของพี่นิ้วกลมอยู่นะคะ รีบๆๆกลับมานะคะ
ปล.ทำไมคนเยอะก่าตอนที่พี่นิ้วอยู่อีก 555 บ้านหลังนี้อบอุ่นจิงๆๆ
มีนาคม 6, 2007 ที่ 12:04 am
สังหรณ์ใจว่า อีกไม่กี่วัน
ใคร-บาง-คน จะกลับมา
ต้องรอพิสูจน์ซะแล้ว 😀
มีนาคม 6, 2007 ที่ 8:19 am
จะกลับเมื่อไร จะรอแล้วกัน
มีนาคม 6, 2007 ที่ 12:52 pm
คิ ด ถึ ง มาก มาย~*
หาย
เ
งี
ย
บ
ไป(นาน)เลย
ที่ นี่ รอ การ กลับ มา อย่าง ใจ จด ใจ จ่อ นะ คะ
บ้าน หลัง นี้ อบ อุ่น จัง~~*
…………………
เมื่อ ไหร่ จะ ถึง วัน นั้น?
*
**
***
****
มีนาคม 6, 2007 ที่ 1:01 pm
เอ๊ะ !
หรือพี่เอ๋ใจแตก
หลงแสงสีเมืองเซี่ยงไฮ้เสียแว้ว
มีนาคม 6, 2007 ที่ 2:05 pm
ขอบคุณ jummdcu มากนะค้า ที่ช่วยบอกแหล่งให้ว่า นิ้วกลมมมมม ไปอยู่ไหน เดี๋ยวจารีบไปค้นด่วนเลย…จาได้คุยกับคนอื่นรู้เรื่องซ้าที…เดี๋ยวมาค่ะ
มีนาคม 6, 2007 ที่ 3:55 pm
พี่เอ๋
เมื่อวานไปดู nada sou sou มาค่ะ
เดินร้องไห้ โฮ…….ออกมาจากโรงหนัง
เหมือนคนบ้าเลย
แต่เป็นหนังที่ประทับใจที่สุดเลย
พี่เอ๋จะได้มีโอกาสดูมั๊ยละเนี่ย
(เสียดายจัง)
มีนาคม 6, 2007 ที่ 5:51 pm
คึกคักๆ เจ้าบ้านไม่อยู่ ไม่เป็นไร ผู้มาเยือนคุยกันได้หนุกหนาน มาช่วยไม่ให้ยักไย่ขึ้นบ้านนเนอะ
มีนาคม 6, 2007 ที่ 7:57 pm
มาช่วย ไซโค อีกคน
‘พี่เอ๋ กลับมา กลับมา กลับมา กลับมาๆๆๆๆๆๆๆ…’
😀
มีนาคม 6, 2007 ที่ 9:08 pm
พี่หมอจุ๋มคะ รักษาเครื่องคอมติดไวรัสได้หรือเปล่าคะ หนูจะแย่แล้วค่ะ
🙂 🙂
มีนาคม 6, 2007 ที่ 9:44 pm
ฮ่าๆๆๆ เข้ามาใน blog นี้แล้วขำดีครับ
เพราะเป็นเรื่องที่นิ้วกลมเขียนสั้นที่สุด แต่มีคนมาทิ้ง comment ไว้มากที่สุด
ผมไปได้ความรู้จากเพื่อนร่วมงานที่เคยไปเมืองจีนมาว่า
วิธีจะถึงเมืองจีนแบบมีคุณภาพและ un limit ทำได้โดยใช้เงิน 7000 บาทครับ
– – cheer – –
มีนาคม 6, 2007 ที่ 11:38 pm
เพิ่งอ่านผลงานคุณเพียงเล่มเดียวครับ
โตเกียวไม่มีขา
ชอบมากครับ
ดีใจที่ได้อ่านงานคุณครับ
มีนาคม 6, 2007 ที่ 11:51 pm
น้อง spermy ค่ะ
พี่รักษาได้แต่สิ่งมีชีวิต (ที่เอ๊าะๆ :D)
ไม่รู้จะช่วยยังไงดี
ขอให้คอมพ์หายป่วยเร็วๆนะจ๊ะ
จะได้เข้ามาเดินเล่นบ้านนี้บ่อยๆไง
สังหรณ์ใจอีกแล้ว…ว่าในไม่นานนี้
ใครบางคนจะมามอบของขวัญให้พวกเรา
ช่วยๆกันลุ้น ดีกว่าเนอะ เพื่อนบ้านทั้งหลาย
พี่มาช่วยไซโคอีกคนละกันนะปอนด์ 😀
มีนาคม 7, 2007 ที่ 12:10 am
ยังคงคึกคักดีเหมือนเดิมนะคะ 😛
มีนาคม 7, 2007 ที่ 12:46 am
ญาญ่าจะคึกคักมากกว่านี้อีกล่ะ
ถ้าคนสำคัญของบ้านโผล่หน้าโผล่ตา
มาทักทายแขกในบ้านซะที
ไม่รู้ตอนนี้ไปแอบอยู่แถวไหนน้า นิ้วกลม
มีนาคม 7, 2007 ที่ 10:10 am
07032007 – 0015 COUNT
ฮะ …. ขอโทษทีคับหายหน้าหายตาไปนานสามนาน
ทำงาน เพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดเมื่อวันจันทร์
แล้วเมื่อวานก้อไปงาน แฟตอวอร์ต มาอะคับ
~ ซา ~ หนุก ~ มั่ก ~ ๆ เลย ~
ไม่ได้แวะมานับวันตั้งหลายวัน แฮะ ….
นี่นับรวมสิริ ก็ 15 วันแว้วที่นิ้วกลมหายไป
เราทุกคนรวมมาลุ้นกานดีกว่าว่า นิ้วกลมจะหายไปกี่วัน
…
เมื่อวานไม่รู้ว่าตาฝาด หรือ อุปทานไปเอง
เราเห็นนิ้วกลมที่งานแฟตด้วย … 555+
นั่งเพ่งพินิจอยู่นานสามนาน ก็รู้ตัวว่า อุปทานไปเอง
…
มีนาคม 7, 2007 ที่ 10:36 am
ยังไม่มาอีกหรอ ??
มีนาคม 7, 2007 ที่ 1:02 pm
มานั่งนับวันที่พี่เอ๋หายไปกันต่อเถอะค่ะ
..
…
….
…..
………….
จาก วัน ที่ เธอ ไม่ อยู่~*
คิด ถึง มาก มาย
เธอ อยู่ ไหน? (เซี่ยง ไฮ้ ดิ…!)
เมื่อ ไหร่ เธอ จะ กลับ มา….~~**
….นิ้ ว ก ล ม….~*
มีนาคม 7, 2007 ที่ 1:26 pm
คุณ therainyseason ดีใจจังที่คุณไปดู Nada sou sou มา อิอิ ตอนที่ดูเรื่องนี้ขนาดรู้เรื่องย่อหมดแล้วแต่ก็อดน้ำตาปริ่มๆอยู่ตลอดไม่ได้ค่ะ คือไม่ได้ร้องแบบโฮๆเหมือนตอนดู Be with you นะคะ แต่น้ำตาไหลๆ คลอๆได้เรื่อยๆเลยค่ะ หลายคนบอกว่าเนื้อเรื่องน้ำเน่าไปหน่อย เดาได้ง่าย แต่เรากลับคิดว่ามันเป็นเสน่ห์ของหนังนะคะ ถ้าคุณดูแล้วยังเสียน้ำตาได้ถึงแม้รู้อยู่แล้วว่าอะไรจะเกิดขึ้นเนี่ย เราว่านั่นแหละ ท้าทายดีออก เพราะปกติถ้าเดาเรื่องได้แล้วก็ไม่มีอารมณ์ร่วมไปกับหนังเท่าไหร่แล้ว แต่ไม่ใช่กับเรื่องนี้อ่ะค่ะ เราน้ำตาไหลพรากๆอยู่สองตอนคือตอนที่โยตะบีบจมูกนั่งร้องไห้ ที่เห็นคาโอรุย้ายออกไป กับตอนคาโอรุเปิดพัสดุแล้วเจอกิโมโนน่ะค่ะ โอ้ว…nada sou sou จริงๆ เจอเพลงประกอบสุดเศร้าพร้อมคำแปลบาดใจ น้ำตายิ่งไหลรินค่ะ ดูเรื่องนี้จบแล้วอยากมีนีนี่อย่างคาโอรุบ้างค่ะ เรื่องนี้เป็นดีวีดีเมื่อไหร่ไม่พลาดแน่นอนค่ะ เรื่องนี้ Tsumabuki Satoshi เล่นได้ดีจริงๆค่ะ
มีนาคม 7, 2007 ที่ 3:33 pm
มาร้องเพลงกันเถอะ
“รอชั้น รอเธออยู่ แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด
เธอจะมา เธอจะมาเมื่อไร
เธอจะมา เธอจะมาเมื่อไร
เธอไปไหนนะ ทำไมไม่มา…”
รอจ้า รอ…
^O^
มีนาคม 7, 2007 ที่ 3:37 pm
คุณ odigimon ไปงาน fat awards # 5 มาด้วยเหรองับบบบ
เราก็ไปนะ หนุกหนานแบบพอเพียง พอดี และพอใจเป็นที่ยิ่ง^O^
มีนาคม 7, 2007 ที่ 3:45 pm
คุณเอ
ใช่ค่ะ
เศร้าจัง ฉากที่พัสดุมาส่ง ตอนจบเห็นรูปที่คาโอรุใส่ยูคาตะที่นีนี่ส่งมาให้มั๊ยค่ะ
เห็นแล้วก็ยิ่งเศร้า
ไม่ได้มีโอกาสดู be with you ค่ะ แต่อยากดูมากๆ (เสียดายมาก)
ส่วนเรื่อง nada sou sou ได้ดูเพราะเพื่อนชวน ดีใจที่ได้ดู
ตอนนี้กลายเป็นหนังที่ชอบที่สุดไปแล้วค่ะ
(พี่เอ๋ … เมื่อไหร่จะมา น้า……………………………)
มีนาคม 7, 2007 ที่ 6:38 pm
ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน สมาชิกเพียบเลย
เมื่อไหร่เจ้าของบ้านจะมา มาได้แล้ว ทุกคนรออยู่ ok
คุณ jummdcu ใช่ค่ะประโยคนี้ใช้เป็นแรงบันดาลใจได้เลย
“เงินทองเก็บเมือ่ไหร่ก็ได้ แต่ประสบการณ์บางอย่างต้องเก็บตอนมีแรง”
ตอนนี้ hero กำลังตามหาหนังสือ กัมพูชาพริบตาเดียว มาอ่านอยู่ ยังขาดแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ณ ตอนนี้ที่ยังไม่ได้อ่าน
เอ๋ กลับมาเร็วๆนะ เออ หรือว่าเจอเทพธิดาองค์นั้นเลยหายไปนาน
(ฮิ ฮิ)
มีนาคม 7, 2007 ที่ 8:20 pm
ไปดูNA DA SOU SOU มาแล้วเหมือนกัน ซึ้ง………………….-*-
คุณ therainyseason+คุณเอ ไปดูคนเดียวป่าวอ่ะ…ดูคนเดียวแล้วมาน…คิดถึงใครก็ไม่รู้อ่า บอกไม่ถูก เพื่อนๆดูแล้วคิดถึงใครกันบ้างเอ่ย?
มีนาคม 7, 2007 ที่ 8:39 pm
ช่วงหัวค่ำกินข้าวเคล้าอาหารตา
ช่วงดึกๆ หวังว่าจะได้รับอาหารใจนะ 😀
แรงสังหรณ์แรงขึ้นเรื่อยๆจ้า
มีนาคม 8, 2007 ที่ 9:38 am
คุณ therainyseason ดีใจที่มีคนชอบหนังเรื่อง Nada sou sou เหมือนเราส่วนมากเราชอบดูซีรีย์ญี่ปุ่นมากกว่าหนัง ก็จะมีหนังญี่ปุ่นไม่กี่เรื่องที่ดูแล้วถูกใจและเรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น เรื่อง Be with you เนี่ยแนะนำจริงๆค่ะ กับอีกเรื่องนะคะ Always sunset on the third street ค่ะ หาซื้อแบบลิขสิทธิ์ของไทยได้แล้วทั้งสองเรื่องเลยค่ะ ถ้าชอบ Nada sou sou ก็น่าจะชอบสองเรื่องนี้ด้วย
คุณฉิมพลี เรายังไม่เคยไปดูหนังคนเดียวเลยค่ะ เรื่องนี้ไปดูกับเพื่อนญี่ปุ่นสองคนค่ะ ดูแล้วคิดถึงใคร อายจังถ้าจะบอกว่าแฟนเก่าอ่ะ โดยเฉพาะฉากเปิดกิโมโนเพราะเราก็เคยได้รับกิโมโนจากเค้าเหมือนกัน เล่นเอาน้ำตาคลอ เฮ้อ…ถ้าเรามีพี่ชายเราคงคิดถึงพี่ชายนะคะ แล้วคุณฉิมพลีล่ะคะคืดถึงใคร ชอบตอนไหนเป็นพิเศษรึเปล่าคะ
คุณเอ๋ไม่กลับมาเดี๋ยวยึดบล๊อกคุยหนังญี่ปุ่นซะเลย อิอิ
มีนาคม 8, 2007 ที่ 5:19 pm
08032007 – 0016 COUNT
หุหุ ครื้นเครงเหมือนเจ้าของบ้านไม่อยู่เหมือนเดิมทุกทีไปซิน่า
ดีใจแทนนิ้วกลมเจงๆ
นี่ก้อ ฉิบ หก วาน แว้ว น้า ว่าแต่ ยังมะได้ดู nada sou sou เยย
ว่าจะ ว่าจะ ก้อยังมะได้ดูซักกะที ท่าคงจะดีจริงๆ แน่ๆ เลย เพราะ
วันก่อนผ่านไปที่ ลิโด้ ยังเหนว่าตารางฉาย แน่น ตามเคย
คงต้องไปตามดูสักครั้งแล้วละ จะได้ไม่เสียเที่ยวที่หนังดีๆ จะเข้า
มาฉายเมืองไทย …. เออ ว่าแต่ปีนี้มะมี งาน Bangkok Film Fest
แล้วหรอ เงียบไปเลย
มีนาคม 8, 2007 ที่ 5:45 pm
คุณ odigimon
เมื่อเดือนก่อนอ่านเจอในหนังสือพิมพ์
ว่างาน BKK Film Fest. ที่เดิมทีเคยไปโปรเจ็กท์ยักษ์ของ ททท. (แต่หนนี้จำไม่ได้แล้วว่าอยู๋ในความรับผิดชอบของหน่วยงานไหน)
กำหนดไว้เบื้องต้นว่า จะจัดขึ้นในเดือน กรกฎาคม 2550
แต่ว่าจะยิ่งใหญ่อลังการ ปูพรมแดงเหมือนเดิมหรือเปล่า
ก็แว่วๆ ว่า ไม่น่าเป็นเช่นนั้นอีกแล้ว
โดยมีหลายเหตุผลอยู่เป็นนัยแฝง มีเรื่องความไม่สามัคคีของค่ายหนัง เป็นเหตุผลข้อนึงในนั้นด้วย
*ใครมีรายละเอียดเพิ่มเติมก็ฝากเอามาแปะด้วยงับบบ
มีนาคม 8, 2007 ที่ 5:53 pm
คุณodijimon
nada sou sou ใกล้จะออกแว้ว…นะ(เพื่อนๆบอกข่าวมา)
คุณเอ
ไปถามที่ร้านขายซีดีที่สยามมาแล้วค่ะ
เค้าบอกว่าหมด
จะมาอีกทีก็อาทิตย์หน้า
ขอบคุณมากนะค่ะ
ตอนนี้ก็รออย่างใจจดจ่อ
ทั้งหนังทั้งพี่เอ๋เมื่อไหร่จะมาน้อ……………….
มีนาคม 8, 2007 ที่ 6:10 pm
รอเหมือนทุกวันเช่นกันค่ะ น้องฤดูฝน 😉
มีนาคม 8, 2007 ที่ 7:16 pm
รอ รอ ร อ รอ ร อ ร อ …..
…..
..
.
นับวันแล้วรอกันต่อไป 😀
มีนาคม 8, 2007 ที่ 8:59 pm
ขออนุญาติเสียมารยาทได้ไหมคะ
ย้าก อยาก ดู nada sou sou มากแต่ไม่ว่างไปดูเลย
เห็นตัวอย่าง+mv ใน ubc แล้วชอบค่ะ
แต่….ว่าแต่ว่า มีใครในเรื่องตายรึเปล่าคะ
เท่าที่ดูเหมือนว่า ตัวพี่ชาย (ที่ ซึมาบุกิ แสดง) ป่วย อะไรซักอย่างหรือเปล่า อยากรู้จัง ว่าจะเป็นแบบที่เราคิดรึปล่าว
(ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นเลย)
ยังไง รบกวนคนที่ดูแล้วช่วยบอกด้วยนะคะ
เอาเป็นหลังจากที่หนังออกจากโรงก็ได้ค่า 🙂
พี่จุ๋ม ลางสังหรณ์เริ่มแรงขึ้นอีกแล้วเหรอคะ
ถ้าเจ้าของบ้านมาเมื่อไหร่พี่จุ๋ม ต้องรีบส่งกระแสจิตบอกปอนด์เลยนะ
อิ อิ 😀
มีนาคม 8, 2007 ที่ 10:43 pm
กระแสจิตแรง แต่ไม่รู้จะแผ่วปลาย รึเปล่าน่ะซิปอนด์
ป่านนี้เจ้าของบ้านยังหาทางเข้าบ้านไม่ได้เลยล่ะ
ลูกบ้านก็รอรอกันต่อไปเนอะ
ถ้าเจ้าของบ้านเข้ามาแล้ว จะส่งกระแสจิตไปบอกแน่นอนจ้า
😀
มีนาคม 8, 2007 ที่ 11:27 pm
หนูว่า ถ้าเจ้าของบ้านไม่กลับมา พี่จุ๋มยึดบ้านเค้าเป็นเจ้าของบ้านแทนเลยดีมั้ยคะ เราจะได้ไม่ต้องรอจนเหงือกแห้ง
นั่งปั่นงานจนเบื่อยังไม่เสร็จสักทีเลยเข้ามาเดินเล่นค่ะ
🙂
🙂
🙂
🙂
มีนาคม 9, 2007 ที่ 1:04 am
09032007 – 0017 COUNT
ขอบคุณ คุณ pattararanee สำหรับข่าวเกี่ยวกับ บางกอกฟิล์มเฟส มั่กๆ คับ
และ therainyseason ยังไงผมจะไปดู nada sou sou ให้ได้ คับ
ง่วงแต่นอนไม่หลับ ช่วงนี้พารานอย กินสมอง ใครมีวิธีแก้ ช่วยบอกกันทีนะคับ
ไม่รู้เปนอะไร ชอบนอย ว่าตัวเองเหลือตัวคนเดียวบนโลก อยู่ทุกวันเลย
มีนาคม 9, 2007 ที่ 2:35 am
แว้บๆเข้ามาดูทุกวัน
ยังคึกคักกันเหมือนเดิมเลยนะคะ
คิดถึงทุกๆคนน้าค้า
พี่จุ๋มขา สองสามวันที่ผ่านมา
ปอก็สังหรณ์ใจแปลกๆ
คงอีกไม่กี่วันแน่เลยค่า ;p
พี่เอ๋ขา…
บ้านยังสะอาดมากมายเน่อ
มีนาคม 9, 2007 ที่ 7:35 am
ยังไงก็รักษาสุขภาพค่ะ
มีนาคม 9, 2007 ที่ 7:36 am
รอ แล้ว รอ เล่า~*
…
….
…..
แต่ ก็ จะ รอ จน กว่า เค้า คน นั้น จะ กลับ มา
กลับ มา เถอะ ที่ รัก (โอ้ว ๆ ไป กัน ใหญ่ แล้ว)
บ้าน สะ อาด ดี
หาย ห่วง ได้ นะ คะ
ว่า แต่ พี่ เอ๋ หา ทาง กลับ บ้าน ไม่ ถูก หยอ ?
ถึง ไม่ มา ซัก ที ~~*
😀
มีนาคม 9, 2007 ที่ 10:08 am
น่าจะเป็นปัญหาทางเทคนิคค่ะน้องมด
นิ้วกลมเลยเข้าบ้านตัวเองไม่ได้
น่าสงสารจริงๆ เลยเอย
*ประกาศ
จะยึดบ้านพักฯ หากนิ้วกลมขาดการติดต่อนานกว่า 1 เดือน
เนื่องจากอาจก่อให้เกิดความระส่ำระสายในใจของชาวแฟนคลับได้
จึงจำเป็นต้อง ยึด เพื่อความมั่นคงภายในบ้านพักฯ
จากคณะสวยประหาร 55555
คุณจุ๋ม เป็นประธาน
(ประกาศโดย ป้าเอี้ยง หุ หุ หุ)
มีนาคม 9, 2007 ที่ 10:26 am
เป็นตำแหน่งที่น่ารับไว้อย่างยิ่งเลยล่ะเอี้ยง
ถ้านิ้วกลมไม่ยอมกลับบ้านนะ 😉
เชื่อว่าตอนนี้หลายๆคนคงระส่ำระสายใจกันอยู่
พวกเรามาเฝ้ารอเจ้าของบ้านกันต่อไปละกัน
มีนาคม 9, 2007 ที่ 6:36 pm
วันจันทร์ฉันคอยอยู่ อังคารก็คอยดู ดูๆว่าเธอเป็นไง
พุธเธอก็ไม่มา เช้าสายก็ไม่มี พฤหัสว่างเปล่า
ศุกร์หรือเสาร์หรือว่าอาทิตย์ ไม่มีวันไหนไม่คิดถึง
ไม่มีวันไหนที่เธอจะย้อนมา สู่วันเก่าๆของเรา
วันที่ฉันเจอเธอ วันที่ได้ใกล้กัน วันที่เราจูงมือ
วันที่ฉันรักเธอ วันที่ฉันพูดไป วันที่เธอรับฟัง
อีกนานไหมฉันก็ไม่รู้ (อีกกี่เดือนหรือจะอีกปี)
กี่หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ
มกราก็ยาวนาน กุมภาก็เลือนลาง มีนาก็ยังเลื่อนลอย
เมษาก็ร้อนรน พฤษภาก็ทุกข์ทน มิถุนาว่างเปล่า
อีกนานไหมฉันก็ไม่รู้ (อีกกี่เดือนหรือจะอีกปี)
กี่หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ
อีกนานไหมฉันก็ไม่รู้ (อีกกี่เดือนหรือจะอีกปี)
กี่หมื่นพันล้านความทรงจำที่มี ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ
……..
……..
……..
ที่จริงก็ยังไม่เมษา ไม่พฤษภา ไม่มิถุนา
แต่เพลงนี้ก็เหมาะกับบรรยากาศภายในบ้านจริงเล้ยยยยยยยยยยย
มีนาคม 9, 2007 ที่ 10:20 pm
ดีค่ะ
วันนี้เพอ่งมาอ่านอะเดย์แล้วเพิ่งรู้ว่าพี่นิ้วกลม
มีบล๊อค ก็เลยเข้ามาดู
ติดตามผลงานของพี่มาเรื่อยๆ
ส่วนใหญ่จะในหนังสือ อะเดย์
เจ๋งมากกกเลยพี่!
โชคดีน่ะค่ะ
เดินทางโดยสวัสดิภาพ
ขอให้เจอเพื่อนรวมงานดีดี
และจะติดตามผลงานพี่ตลอด
ถ้าเค้าไม่รับก็กลับบ้าน*
มีนาคม 10, 2007 ที่ 11:27 am
พี่เอี้ยง พี่จุ๋มขา..
ขอมดเข้าคณะสวยประหารด้วยคนได้มั้ยค๊า เอิ๊กๆ
นี่ๆ พี่เอ๋
ถ้าเค้าไม่รับ ก็กลับมาเถอะ
ที่นี่ยังรอการกลับมาของพี่อยู่ 55+
..กลับ มา ซบ ลง ที่ ตรง กลาง ใจ~*
อยาก ให้ กลับ มา ไว ไว (ไม่ เอา มา ม่า!)
รู้ มั้ย ว่า คิด ถึง ใจ จะ ขาด อยู่ แล้ว (ว้าว~)
รอ จน กว่า จะ ถึง วัน นั้น~**
มีนาคม 10, 2007 ที่ 12:46 pm
น้อง Modz(มด) คะ
การตอบรับเข้าเป็นสมาชิกคณะสวยประหาร
ท่านที่สนใจสามารถบอกรับการเป็นสมาชิกคณะฯ ได้ในทันทีที่ใจคิด
โปรดเลือกแนวทางที่คุ้นเคยได้ที่นี่
ประธาน – jummdcu เด็กปั๊ม แต่งตั้งโดยนิ้วกลม
จีบี – pattararanee ตั้งเอง ชอบบบ-บ-บ
ตลกหลวง – yayaa
ฯลฯ
^O^
ชอบอาไรก็มาตั้งกันเอาเองเน้อ 5555
.
.
.
*กองหนุน – แขก (เป็นหัวหน้าหญ่ายยยย)
เห็นมั้ย นิ้วกลม เค้าจะมายึดบ้านพักฯ กันแล้วนะ อิอิอิ ^^”
มีนาคม 10, 2007 ที่ 12:50 pm
อ่ะ เผลอหลงลืม ตำแหน่งนี้ไป ราด-ชะ-นี-กุล อย่างเจ้าป้าเอี้ยง อาจโดนเครื่องประหารหัวมังกรได้ หุ หุ หุ
ขวัญใจคณะฯ – เจ้าหญิงเพี้ยน
^_^ จริงมั้ย ทั่นประธานฯ
มีนาคม 10, 2007 ที่ 1:54 pm
…บ้านนี้มีรัก…
น่าจะเข้ากับบรรยากาศในบ้านพักฯมากที่สุด
ใครเข้ามาบ้านนี้จะไม่ตกหลุมรักตัวหนังสือของน้องนิ้วฯ
ก็ดูจะใจแข็งเกินไปแล้ว จริงมั้ย
ใครเข้ามาบ้านนี้แม้ไม่เคยเจอหน้าค่าตากัน
เราก็รักกัน เพราะเรามาร่วมอุดุมการณ์เดียวกัน จริงมั้ย
ใครใครก็เข้ามาบ้านนี้ แต่เจ้าของบ้านน่ะซิเมื่อไหร่จะเข้าบ้านได้ซะที
บ้านนี้มีรักรออยู่ทุกพื้นที่นะ 😀
กลับมาได้แล้วนิ้วกลม เดี๋ยวจะหาทางเข้าบ้านให้นะ
ไปนานแล้วหลงๆลืมๆล่ะซิ 😉
มีนาคม 10, 2007 ที่ 2:41 pm
โห!พี่…
มีนาคม 11, 2007 ที่ 11:29 am
ใช่แล้วล่ะคะพี่จุ๋ม
มดเห็นด้วยทุกประการ
ใครเข้ามาแล้วไม่หลงเสน่ห์ตัวหนังสือของพี่เอ๋
ก็ให้มันรู้ไป
…บรรดาเพื่อนบ้าน…
เรารักกันช่ายม้าย (ขอเสียงหน่อย..!)
…
….
…..
……
เมื่อ ไหร่ จะ กลับ มา~*
ทุก คน เฝ้า รอ การ กลับ มา อยู่ ทุก วัน ทุก คืน (หรอ? ^^”)
เรียก ร้อง~~*
กลับ มา หน่อย ได้ มั้ย?
^
^
แกเพ้ออะไรเนี่ย?!?! 55+
มีนาคม 11, 2007 ที่ 11:58 am
เอ..พี่ๆ
มีนาคม 11, 2007 ที่ 12:02 pm
เอ..พี่ๆซื้อสุดสัปดาห์ หน้าปก เทย่า โรเจอร์ส กันยังคะ
สารกระตุ้น หน้าปก จีน มหาสมุทรอีก
แล้ว IMAGE…. อ๊ากๆ มดลืมไปสนิทเลย
มันนานแล้วด้วย
ที่ในนั้นมีบทสัมภาษณ์พี่เอ๋~**
[พระเจ้า..ลืมไปสนิทเลย]
จำได้ว่า ตั้งแต่เดือนที่แล้ว แล้วมั้ง
อ่านเจอแล้วก็ลืม..อ๊ากกก
มีนาคม 11, 2007 ที่ 12:05 pm
หวัดดีค่ะ น้องมด
pattararanee@hotmail.com
มาคุยกันมั้ยคะ
มีนาคม 11, 2007 ที่ 4:48 pm
11032007 – 0019 COUNT
กลับมาทำไมฉันลืมเธอไปหมดแล้ว ……………
อะ ล้อเล่ง
แวะมาเยี่ยมเยียนทักทาย พระเจ้าจอดมันยอร์ชมาก 180 comment แว้ว
มีนาคม 11, 2007 ที่ 7:54 pm
ขอโทษคนสั่ง เสื้อบอร์ดนิ้วกลม ด้วยนะคะ
แบบว่าโรงเรียนยังไม่ได้ปิดเทอมเลย
อยู๋ในวาระเปลี่ยนผูบริหาร
งานเลยยุ่งมากๆ
ไม่มีเวลาในเวลาราชการเลย
สัญญาว่าจะรีบส่งไปให้นะคะ
แล้วจะเลี้ยงข้าวไถ่โทษ.
ข้อน้อยสมควรตาย
อย่างจะแรงหรือบ่นเรื่องเสื้อโทรมาหาแก้วได้เลยนะคะ:)
มีนาคม 11, 2007 ที่ 7:55 pm
089-1880688
(:
มีนาคม 11, 2007 ที่ 11:15 pm
คณะสวยประหาร
ขออยู่ด้วยคนได้มั้ยค่ะ
ชอบจัง ได้ยินชื่อแล้วใจสั่น
อยากเป็นสมาชิกทันที
มีนาคม 12, 2007 ที่ 10:52 am
เจ้าหญิงฯ เป็นขวัญใจคณะฯ และก็อยู่ในคณะฯ แล้ว
ไงก็มาเลือกตำแหน่งเอาเองเน้อ ^O^
มีนาคม 12, 2007 ที่ 12:22 pm
นิ้วกลมได้ลงใน จุดประกายวรรณกรรม ฉบับเมื่อวันเสาร์ ที่ 10 มี.ค. 50
เป็นภาพบรรยากาศจากงานเปิดตัว “สมองไหวในฮ่องกง” 1 หน้า เต็มๆ
หนังสือคงขายดีเป็นเทน้ำเทท่า….
มีนาคม 12, 2007 ที่ 12:27 pm
เมื่อคืนนี้ระหว่างที่กำลังอ่านหนังสือ mimic เลียนแบบทำไม?
ของคุณแทนไท ประเสริฐกุล
ก็เจอกับคำว่า “สวยประหาร” เข้าอย่างจัง
เลยทำให้คิดถึง “คณะสวยประหาร” แห่งบ้านหลังนี้ขึ้นมาทันที
ในหนังสือได้บอกว่า
“สวยประหาร” เป็นสมญานามของหิ่งห้อยตัวเมียตระกูล Photuris
ซึ่งเจ้าหิ่งห้อยชนิดนี้สามารถเลียนแบบ Password สัญญาณการกระพริบไฟตอบรับของตัวเมียตัวอื่น
เพื่อที่จะหลอกล่อให้ตัวผู้เข้ามาติดกับ แล้วจับกินซะ!!
ตามธรรมชาติถ้าตัวผู้กระพริบไฟแล้ว ตัวเมียกระพริบไฟตอบตรงตาม
Password แล้ว
ตัวผู้ก็จะบินเข้ามาหา
ตัวอย่างเช่น
สํญญาณการกระพริบของหิ่งห้อยชนิด A
(ตัวผู้ : ปิ๊บ..ปิ๊บ..ปิ๊บ เว้นสามวิ ตัวเมีย : ปิ๊บ..ปิ๊บ)
หรือหิ่งห้อยชนิด B
(ตัวผู้ : ปิ๊บ..ปิ๊บปิ๊บ เว้นสองวิ ตัวเมีย : ปิ๊บปิ๊บ..ปิ๊บ)
ประมาณนี้เป็นต้น
ซึ่งเจ้าหิ่งห้อย Photuris นี้ สามารถเลียนแบบได้ถึง 11 ชนิดแน่ะ!!
ในหนังสือได้อธิบายไว้เยอะกว่านี้ แต่ต้อมขอสรุปออกมาสั้นๆ คะ
แต่ “คณะสวยประหาร” แห่งบ้านหลังนี้ คงไม่จับใครกินหรอกเนอะ
เพราะออกจะน่ารักกันขนาดนี้
จริงป่ะจ๊ะ พี่ๆ
มีนาคม 12, 2007 ที่ 12:31 pm
น้องต้อมคะ
ขอบคุณสำหรับข้อมูล “หิ่งห้อย สวยประหาร” นะคะ
หากว่าอยากไ้ด้คำำตอบเรื่องนี้จริงๆ ว่า…กินหรือไม่กินอย่างไร
เข้าไปดูในบ้านเจ้าหญิงฯ ดีกว่าค่ะ
ในนั้นมีคำตอบ 55555
ใช่มั้ยคะ ทั่นประธานจุ๋ม
มีนาคม 12, 2007 ที่ 12:40 pm
ขอเป็นสมาชิกคณะสวยประหาร ด้วยคนนะคะ
มีนาคม 12, 2007 ที่ 12:48 pm
มีคำตอบด้วยรึคะ ว่ากินไม่กิน ?
งั้นขออนุญาตเข้าบ้านเจ้าหญิงฯ หน่อยนะคะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
มีนาคม 12, 2007 ที่ 1:43 pm
รู้สึกอาการไหล จะเริ่มเรื่อยเปื่อยมาถึงห้องนี้แล้ว 😉
คณะสวยประหาร ช่างคิดจริงๆนะเอี้ยง
เบื่อที่ต้องรอน้องนิ้วฯ แล้วล่ะซิ
หาอะไรเล่นเพลินๆก็ดีเหมือนกัน
ต้อม…ระวังจะสับสนกับตัวตนของพวกพี่ๆนะ
คนเพี้ยนๆ 😉
มีนาคม 12, 2007 ที่ 4:22 pm
12032007 – 0020 COUNT
…… เหนื่อย
มีนาคม 13, 2007 ที่ 8:02 am
ตอนนี้ต้อมก็ชักจะสับสนแล้วล่ะคะพี่
มีนาคม 13, 2007 ที่ 8:10 am
ถ้าต้อมพลั้งเผลอสับสน พี่ๆ ช่วยชี้แนะด้วนนะจ๊ะ
มีนาคม 13, 2007 ที่ 8:45 am
คุณแก้ว..เรื่องเสื้อไม่เป็นไรค่ะ ไม่รีบค่ะ ใส่เมื่อไหร่ก็สวยได้ไม่ตกยุค ไม่หลุดเทรนด์ใช่มั๊ยคะ เสื้อนิ้วกลมเนี่ย อิอิ ขอบคุณที่เป็นธุระให้นะคะ
กว่าเจ้าของบ้านจะกลับมาสมาชิกคณะสวยประหารคงมีเพิ่มขึ้นมากมายแน่ๆ ว่าแล้วก็ขอสมัครด้วยคนได้มั๊ยคะ (ขอแบบเนียนๆเลยเรา อิอิ)
มีนาคม 13, 2007 ที่ 11:46 am
เงียบ + เหงา…
มีนาคม 13, 2007 ที่ 11:50 am
13032007 – 0021 COUNT
บรรทัดที่หนึ่งขอบบทความในทอปปิคนี้ถ้าเราอ่านกันดีๆ
เจ้าของบล็อคบอกเราว่า ‘หยุดเขียนไปสักสองสัปดาห์นะครับ’
บรรทัดรองสุดท้ายของบทความในทอปปิคนี้
เจ้าของบล็อคบอกกับพวกเราว่า ‘วันไหนผมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน’
เวลาที่ล่วงเลยมาถึงวันนี้ในทอปปิคนี้
บอกกับพวกเราว่า 21 วันแล้ว ที่นิ้วกลมหาย
สิริรวมก็ 3 สัปดาห์เต็มพอดี
คิดถึงแกวะ …… ดากานดา เอ๊ย นิ้วกลม
มีนาคม 13, 2007 ที่ 12:07 pm
พี่เอี้ยงขา..
พี่เอี้ยงเล่นmsnด้วยป่าวค้า
ถึงพี่ยังไม่ตอบมด แต่มดก้อแอดเมล์พี่เรียบร้อยแล้ว(อ้าว!)
ไว้คุยกันนะคะ
ขอบคุนที่ยังนึกถึงเด็กตัวน้อยๆ กะจ้อยร่อยคนนี้
..
…
….
…..
วั น นี้ 3 สั ป ด า ห์ แ ล้ ว ห ร อ เ นี่ ย…
3 สั ป ด า ห์ ที่ เ ธ อ ห า ย ไ ป~*
เ ป็ น ยั ง ไ ง บ้ า ง น้ า?
ยั ง ส บ า ย ก า ย ส บ า ย ใ จ ดี รึ ป่ า ว
ก ลั บ ม า เ ร็ ว เ ร็ ว น ะ ค ะ
ทุ ก ๆ ค น ร อ ก า ร ก ลั บ ม า ข อ ง พี่ อ ยู่ . .~**
คิ ด ถึ ง ม า ก ม า ย~~~~******
มีนาคม 13, 2007 ที่ 12:14 pm
c o m m e n t นี้ เป็น อัน c o m m e n t ที่ 199
(อย่า มี ใคร มา คั่น ของ ชั้น นะ! อิ ๆ)
เ ฮ้ อ
เ ฮี ย นิ้ ว ก ล ม ไ ม่ อ ยู่
พ ว ก เ ร า ๆ ก็ มี เ รื่ อ งคุ ย กั น เ ย อ ะ เ ล ย~*
ดีจัง..:D
แต่รู้สึกส่วนใหญ่ก็เป็นแนวเรียกร้องให้นิ้วกลมกลับมา..~**
เห็นมั้ยนิ้วกลม เธอสำคัญกับพวกเราขนาดไหน:D
มีนาคม 13, 2007 ที่ 12:31 pm
สงสัยนิ้วกลมจะหนาวสั่นอยู่ที่เซี่ยงไฮ้
รออุณหภูมิร่างกายปรับตัวได้ หายมึนก่อน
ก็อาจจะเดินทางแวะมาบ้านนี้ (มั้ง ?)
มีนาคม 13, 2007 ที่ 2:06 pm
มีข่าวดีมาบอกเพื่อนบ้านค่ะ…
น้องนิ้วฯเข้าบ้านนี้ไม่ได้
ก็เลยไปลงหลักปักเสาเข็มใหม่ที่
roundfinger.bloggang.com
ไปช่วยกันทักทาย ให้นิ้วกลมคลายเหงา+คลายหนาวกันหน่อยนะคะ
เพื่อนๆ 😀
มีนาคม 13, 2007 ที่ 2:07 pm
เพื่อนๆมีหนังสืออะไรแนะนำกันบ้างมั้ยเอ่ย? อ่านสมองไหวฯจบไปแล้ว ไปร้านหนังสือก็เดินดูหลายเล่มหลายนักเขียน แต่ไม่ค่อยเจอที่ใช่ที่น่าอ่าน ถ้ามีหนังสือดีๆแนะนำกันหน่อยนะจ๊ะ แต่มี2เล่มที่ฉิมพลีอยากแนะนำเพื่อนๆ เรื่อง’ความสุขของกะทิ’ กับ ‘ไร้เลือด’ เล่มแรกอ่านเรื่อยๆได้จินตนาการดี ได้ปล่อยอารมณ์ เหมือนไปพักผ่อนบ้านสวน น้ำใส ลมเย็นๆ ผู้คนน่ารัก ใจดี ส่วนเล่มสองก็ได้จินตนาการอีกแบบ ตัวหน้งสือน้อยแต่เห็นภาพชัด ได้อะไรเยอะมาก มีคำพูดที่ไม่คมแต่ความลึกอยาสบอกใครเชียว …ถ้าใครกำลังหาหนังสืออ่าน แนะนำ2เล่มนี้ ลองอ่านดูนะ ^O^
มีนาคม 13, 2007 ที่ 4:02 pm
ขอบคุณคุณ jummdcu ที่มาลงลายแทงไปบ้านหลังใหม่ของนิ้วกลม แต่ดูเหมือนจขบ.จะลงยันต์เอาไว้ เพราะขนาด login แล้วยังโพสต์ความเห็นไม่ได้ 😀
มีนาคม 13, 2007 ที่ 5:21 pm
ประกาศให้ทราบโดยทั่วกัน
ขณะนี้บ้านพักฝากอากาศ ที่เซี้ยงไฮ้ ประตูเปิดแล้ว
เข้าไปทักทายเลย ข่าวว่าเจ้าของบ้านหนาวมากๆ
😀
มีนาคม 13, 2007 ที่ 5:23 pm
เพื่อนๆจ๋า…มีข่าวมาบอกจ้า roundfinger.bloggang.com เข้าไปคุยกับนิ้วกลมได้แล้วน๊า เพราะว่าปลด log in แล้ว…ตอนนี้นิ้วกลม กำลัง onlin อยู่เลย post ปุ๊บ ตอบปั๊บเลยจ้ะ…
มีนาคม 13, 2007 ที่ 5:49 pm
ต้องยกความดีความชอบนี้ให้พี่จุ๋ม
ทำดีแท้ๆเลยค่ะพี่ 😀
พวกเราบุก เอ้ย ไปทักทายเจ้าของบ้านกันดีกว่า
รู้สึกเหมือนไม่ได้อยู่กันคนละประเทศเลย
เหมือนอยู่ใกล้ๆ โลกไร้พรมแดนจงเจริญ 😀
มีนาคม 13, 2007 ที่ 6:22 pm
ตอนบ่าย ต้องขอบคุณหมอจุ๋ม ที่เป็นสายด่วนรายงานข่าวร้อนๆ ไปให้ทันที
เผอิญว่า วันนี้ ถูกไล่ออก….ไปทำงานข้างนอก ก็ไม่สามารถเช็คเรตติ้งได้ทันท่วงที
กลับเข้าสำนักงานได้ก็…..
ไปแวะเที่ยวเล่นที่บ้านใหม่มาเรียบร้อยแล้วนะคะ
ส่วนบ้านนี้ อื้มมม เสียดายจัง!!!!!
เราเคยตั้งตารอชม ว่าจะถึง 100,000 hits หรือเปล่า
ใช่มั้ยนิ้วกลม 5555 ตอบไม่ได้ล่ะสิ หุ หุ หุ
ทำไงกันดีล่ะคะ ทีนี้….
มีนาคม 13, 2007 ที่ 7:00 pm
ข้าน้อยขอขอบคุณท่านจอมยุทธเอี้ยง
ที่ส่งสารมาให้ข้าน้อย ซึ่งไม่ค่อยจะทันเหตุการณ์กับพี่น้องจอมยุทธซักเท่าไหร่
ข้าน้อยซึ้งใจมาก
ข้าน้อยขอคาราวะ
มีนาคม 13, 2007 ที่ 8:01 pm
และแล้ววันนั้นก็มาถึงซะทีเนอะ
ดีใจจริงๆเลย ท่าทางนิ้วกลมจะเหงาแฮะ
ไม่รู้ตอนนี้ยังออนไลน์หรือเปล่า
ดูเหมือนจะตอบกลับทันใจดีเหลือเกิน
มีนาคม 13, 2007 ที่ 8:24 pm
ขอบคุณนะคะพี่จุ๋ม ^^
มีนาคม 13, 2007 ที่ 9:17 pm
ข้าน้อยขอคาราวะ ท่านจอมยุทธจุ๋มมากเลยนะคะ
มีนาคม 14, 2007 ที่ 10:32 am
เพิ่งจะอ่าน สมองไหวในฮ่องกงจบเมื่อคืนเองจ๊ะ ถามพี่เอ๋หน่อยว่าสัปดาห์หนังสือวันที่ 31 มี.ค. – 10 เม.ย. พี่เอ๋จะได้ไปไม๊ ถ้าได้ไปจะไปวันไหน
มีนาคม 14, 2007 ที่ 1:01 pm
ขอบคุณพี่หมอจุ๋มค่า
ข่าวร้อนจริงๆ 😀
ไม่ ว่า จะ อยู่ ที่ ไหน ก็ จะ ตาม ไป~**
มีนาคม 14, 2007 ที่ 2:58 pm
พี่จุ๋ม
แวะไปเยี่ยมบ้านใหม่พี่เอ๋มาแล้วนะค่ะ thankkkkkkkkkkk u ga
มีนาคม 14, 2007 ที่ 5:13 pm
บ้านหลังนี้ ไม่ได้ประกาศขาย
งั้นเราก็ ขอมาเที่ยวเล่นบ่อยๆ นะ
แม้ว่า เจ้าของจะเข้ามาบ้านนี้ไม่ได้
แต่เราก็รักบ้านนี้มาก
^O^
ไม่อยากไปไหนเลยค่ะ
บ้านนี้กับอายุ 4 เดือน
หากแต่มีเรื่องราวมากมาย
ทำให้เราได้เพื่อนใหม่ น่ารักๆ ตั้งหลายคน
บ้านนี้จึงกลายเป็นที่ๆ ผูกพันไปซะแล้ว
ตัดใจไม่ได้เลยเรา
มีนาคม 14, 2007 ที่ 6:27 pm
ใช่ๆ พี่เอี้ยงรู้สึกรักบ้านนี้ รู้สึกผูกพันธ์ (^^)
เรามานั่งเล่นเรื่อยๆดีกว่า ซักวันหวังว่าเจ้าของบ้านได้กลับเข้ามา
😀
มีนาคม 14, 2007 ที่ 7:19 pm
ช่ายยยยยยย เลยยยยยยยยยยคะ
บ้านหลังนี้น่ารักมาก ถึงแม้เจ้าของบ้านจะยังไม่กลับมาก็ตาม
มีนาคม 14, 2007 ที่ 7:39 pm
เอาละงั้น ขอเป็น volunteer ดูแลปัดกวาดบ้านนี้ให้สะอาดสะอ้าน น่าอยู่ รอเจ้าของเค้าจะชะแว้บบบ เข้ามา เผื่อไว้นะ สักวันอาจได้กลับมา…
ท้ายนี้ ขอให้เพื่อนๆ ที่เข้ามาคุยกัน โปรด copy ที่อยู่บ้านใหม่ ณ เซี่ยงไฮ้ ของคุณนิ้วกลม ไว้ท้ายข้อความทุกครั้งด้วยนะคะ เพื่อคนที่เข้ามาอ่านทีหลัง จะได้ไม่ตกข่าวนะคะ ^O^
*บ้านใหม่ ณ เซี่ยงไฮ้ http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 14, 2007 ที่ 9:01 pm
ดีใจที่เป็นส่วนหนึ่งของความสุขของใครหลายๆคน 😀
บ้านนี้มีรัก+ผูกพัน จริงๆด้วย เป็นที่ที่ทำให้เจอเพื่อนใหม่หลายๆคน
เรามาช่วยกันปัดหยากไย่รอวันเจ้าของบ้านพักฯตัวจริงเข้าบ้านได้ละกัน
งั้นขออาสาเอาเกมที่ฤดูฝนนำไปเล่นไว้ที่บ้านใกล้เรือนเคียง
กลับมาเล่นที่บ้านนี้อีกครั้งละกัน
เกมที่ว่าคือ book tag ซึ่งมีวิธีเล่นดังนี้
1. เลือกหนังสือที่อยู่ใกล้ๆ หรือรอบๆ ตัวคุณมา1 เล่ม
2. เปิดหนังสือที่ถูกเลือกไปหน้าที่ 123 แต่ถ้าหนังสือที่เลือกมามีไม่ถึงหน้าที่ 123 อนุโลมให้สุ่มเปิดมา 1 หน้า
3. ให้อ่านไล่ไปถึงประโยคที่ 4 จากนั้นให้คัดลอกข้อความตั้งแต่ประโยคที่ 4ถึง7 มาให้ท่านผู้ชมได้อ่าน
4. บอกที่มาของหนังสือ เล่นนี้ด้วยนะ
5. ทำการ tag ต่อไปอีก 2 ท่าน (บ้านนี้เอาแค่ 1 ดีมั้ย)
เริ่มจากตัวเองที่เคยทำการบ้านนี้ไปแล้ว เอาเรื่องเดิมละกัน (ขี้เกียจพิมพ์อ่ะ)
ใครที่เคยทำไว้แล้วจะเอามาแจมก็ได้นะ
(หวังว่าบ้านจะไม่เลอะขึ้นนะ ถ้าเลอะไปแล้วค่อยช่วยกันปัดกวาดอีกที)
1. คงไม่ว่ากันนะถ้าหนังสือใกล้มือของตัวเองตอนนี้คือ‘สมองไหวในฮ่องกง’
2. เปิดไปหน้า 123 ดันเป็นรูปซะนี่ (รูปดูไกลๆ)หลังจากสุ่มเปิดมั่วๆมาหนึ่งหน้าแล้ว (หน้า 139)
3. ประโยคที่ 4-7 มีดังนี้จ้า
-หากในห้วงระยะที่มองดูอยู่ไกลๆนั้น
-เธอช่างสวยงาม ‘ตรึงตา’ และกดประทับเป็นรอยลึกอยู่ในความทรงจำแล้ว
-ไยจึงจำเป็นต้องออกเดินทางเข้าใกล้เพียงเพื่อที่จะได้ค้นพบร่องรอยหลุมบ่อ
-หรือจุดมืดบอดอันชวนให้เสียความรู้สึก
4. หนังสือเล่มนี้แต่งโดย นักเขียนนามว่า ‘นิ้วกลม’ สนพ.สุดสัปดาห์
เป็นเรื่องราวที่นักเขียนคนนึงใช้เวลาในฮ่องกงเพียง 3 วัน เค้าบอกว่าการเดินทางครั้งนี้ ออกจะเป็นการเดินทางไปในสมองที่กำลังสั่นไหว มากกว่าการย่ำไปบนแผ่นดินใต้เงื้อมเงาของตึกกระจกสูงใหญ่
เค้าบอกว่าให้วางความคาดหวังกับ ‘ฮ่องกง’ เอาไว้ก่อน
ปล่อยตัว ปล่อยสมองให้ผ่อนคลาย แล้วร่วมเดินทางไปพร้อมกัน
กับความรู้สึกระหว่างที่เค้าบังเอิญได้ไปเจอมา
ไม่แปลกใจเลยถ้าคนที่คาดหวัง อาจจะผิดหวังบ้าง
เมื่อเทียบกับเล่มก่อนๆ เนื่องจากเป็นการเขียนคนละแนวกัน
ลองอ่านดีดี+วางความคาดหวังไว้ก่อน จะเห็นถึงความตั้งใจของเค้า
ให้กำลังใจละกัน เพื่อให้เขียนเรื่องราวดีดีมาให้อ่านกันอีก
5. ส่งต่อให้น้อง Modz ละกันจ้า อย่าลืมมาทำการบ้านนะ 😉
*บ้านใหม่ ณ เซี่ยงไฮ้ http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 14, 2007 ที่ 9:03 pm
จริงๆ อย่างที่พี่เอี้ยงพูดค่ะ
มดก็ผูกพันกับบ้านหลังนี้มาก
เวลาเหนื่อยๆ อ่านหนังสือมาเครียดๆ ก็เข้ามานั่ง
…~* รู้ สึ ก ดี ม า ก ม า ย*~
ดีใจที่ได้รู้จักพี่ๆ ทุกคนนะคะ (ไม่รู้ว่ามดเด็กสุดเลยรึป่าวเนี่ย เอิ๊กๆ)
ไปเจอกันที่บ้านหลังใหม่….
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
ไปเจอกันนะคะ ..จุ๊บ จุ๊บ 😀
มีนาคม 14, 2007 ที่ 9:10 pm
เหมือนที่พี่เอี้ยงพูดค่ะ
มดก็รู้สึกผูกพันกับบ้านหลังนี้มาก
เวลาเหนื่อยๆ เบื่อๆ อ่านหนังสือมาเครียดๆ ก็เข้ามานั่งในบ้านหลังนี้
..~* รู้ สึ ก ดี ม า ก ม า ย *~
ดีใจที่ได้รู้จักกับพี่ๆ ทุกคนนะคะ(ไม่รู้ว่ามดเด็กสุดเลยรึป่าวเนี่ย เอิ๊กๆ)
ไปเจอกันที่บ้านหลังใหม่นะคะ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
roundfinger.bloggang.com
เจอกันค่ะ..จุ๊บ จุ๊บ
มีนาคม 14, 2007 ที่ 9:12 pm
มดก็รู้สึกผูกพันกับบ้านหลังนี้มาก
เวลาเหนื่อยๆ เบื่อๆ อ่านหนังสือมาเครียดๆ ก็เข้ามานั่งในบ้านหลังนี้
..~* รู้ สึ ก ดี ม า ก ม า ย *~
ดีใจที่ได้รู้จักกับพี่ๆ ทุกคนนะคะ(ไม่รู้ว่ามดเด็กสุดเลยรึป่าวเนี่ย เอิ๊กๆ)
ไปเจอกันที่บ้านหลังใหม่นะคะ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 14, 2007 ที่ 11:45 pm
“ผมชอบดื่มน้ำเปล่าตอนตื่นเช้าครับ ไม่รู้สิครับว่าผมรู้สึกไปเองหรือเปล่าว่าร่างกายคนเรานี่เวลาถูกน้ำแล้วมันสดชื่น ก็เลยอยากอาบน้ำทั้งอวัยวะภายนอกและอวัยวะภายใน ๐๗.๓๐ น. เดินลงบันไดลงมาชั้นล่าง หยิบหนังสือพิมพ์ไปนั่งอ่านที่เฉลียงริมน้ำ พร้อมกับโปรยอาหารเลี้ยงเต่าเลี้ยงปลาไปด้วย”
เป็นประโยคที่ 4-7 ในหน้า 123 จากหนังสือชื่อ “เชือกล้วยมัดต้นกล้วย” โดยคุณประภาส ชลศรานนท์ (และหนังสือนี้ ยืม เขามา 5555)
อ่านจบแล้ว พออ่านเล่มนี้ก็ได้คิดอะไรหลายๆอย่าง มันมีหลายมุมให้เราได้คิดจริงๆ ด้วยล่ะ
ขอเชิญ ฤดูฝน มาเป็นผู้รับ book tag เป็นท่านต่อไปนะคะ ^O^
*มดก็รู้สึกผูกพันกับบ้านหลังนี้มาก*
นั่นสิ น้องมดผูกพันมาก พี่เข้าใจดีเลยล่ะค่ะ ^^”
**“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 15, 2007 ที่ 12:05 am
ขอบคุณนะเอี้ยงที่มาทำการบ้านให้เป็นคนแรกเลย
น้องมดอยู่ไหนจ๊ะ กลับมาทำการบ้านด่วน !!!
ไม่งั้นไม่รับเข้าคณะสวยประหารนะเออ ล้อเล่นจ้า 😉
*บ้านใหม่ ณ เซี่ยงไฮ้ http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 15, 2007 ที่ 9:08 am
อืม..การบ้านที่คุณจุ๋มให้มาน่าสนใจมากๆเลยค่ะ ดูเหมือนเป็นช่วงเวลาที่พอเหมาะพอเจาะกับการทำการบ้านนี้ เพราะงานสัปดาห์หนังสือก็ใกล้เข้ามาแล้ว ถ้าใครเกิดติดใจกับบางหน้าที่ได้อ่านที่บ้านนี้จะได้ไปหาซื้อมาอ่านต่อกัน เป็นเหมือนกิจกรรมส่งเสริมการอ่านไปในตัว อิอิ แล้วก็เป็นการเผยแพร่หนังสือโปรดของตัวเองให้เพื่อนๆได้ลองอ่านกันด้วย
มีนาคม 15, 2007 ที่ 10:45 am
เล่นด้วยคนน๊าไม่มีส่งต่อมาแต่อยากเล่น อยากเล่น 😉
เลือกหนังสือที่อยู่ใกล้ๆ หรือรอบๆ ตัวคุณมา1 เล่ม เพิ่งได้เล่มนี้มาเมื่อกี้นี้เอง ‘ทำอย่างไรให้โง’
จากนั้นเปิดหนังสือที่ถูกเลือกไปหน้าที่ 123 แต่ถ้าหนังสือที่เลือกมามีไม่ถึงหน้าที่ 123 อนุโลมให้สุ่มเปิดมา 1 หน้า แล้วอ่านให้เพื่อนๆฟัง
…เสียใจอะไร ก็พวกเขาไม่มีอะไรจะคุยกันแล้ว อองตวนยุ่งอยู่กับอาชีพใหม่ กับความทะเยอทะยานที่จะเป็นคนทะยานอยากและใช้เสื้อผ้าแบรนด์เนม เขามีเพื่อนใหม่ๆ ที่มีความเห็นกับเรื่องทุกเรื่อง เป็นเพื่อนที่เขาไปดูคอนเสิร์ตและไปปาร์ตี้ด้วย เขา…
หนังสือเล่มนี้เขียนโดย Martin Page อธิชา มัญชุนากร เป็นผู้แปล ตามที่บอกเค๊อแบบว่าเพิ่งได้มาเมื่อกี้นี้เอง เลยไม่รู้เนื้อหาอะไรเลย (อาว เฮ้ย!!!) แต่รู้มาว่าตลกมากๆ คือตอนนี้จริงๆหมีกำลังแลกหนังสืออ่านกับเพื่อน แล้วเล่มนี้เค้าอุตส่าห์กลับเมืองกรุงแล้วเอามาให้เด็กลูกทุ่งอ่านเป็นหนังสือที่เป็น เ ล่ ม โ ป ร ด (^^) ของเพื่อน มันคงสนุกอ่ะค่ะ อืมในคำนำเค้าบอกว่า ‘เมื่ออ่านหนังสือเล่มจบลง ผมนึกถึงเส้นประ – – – เส้นประบางๆ เส้นหนึ่ง ทอดยาวกั้นขวางอาณาเขต พรมแดนแห่งการตัดสินใจ’
ถ้าได้เรื่องได้ราวยังงัยแล้วเดี๋ยวหมีมาเล่าให้ฟังอีกทีนะ 😀
(เป็นแผนที่จะเข้ามานั่งเล่น นอนเล่นบ่อยๆ ฮา ฮา)
ผู้โชคดีคนต่อไป คือ คุณ odigimom เชิญคะเชิญ ได้รับเทียบเชิญแล้วเข้ามาช่วยสร้างความสนุกสนานในบ้านที่บรรยากาศน่ารัก อบอุ่นหลังนี้นะคะ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
บ้านใหม่ที่ไม่ว่านิ้วกลมจะเปลี่ยนกี่หลัง เราก็จะตามไปทุกที่ อิอิ
มีนาคม 15, 2007 ที่ 10:52 am
น้องมดจ๊ะระวังน่ะที่บอกว่า เอาะสุดในบ้าน ตอนนี้มีคนกำลังเก็บข้อมูลอยู่
เพราะบ้านนี้ชอบกินเด็กนะ ใช่มั้ยค่ะพี่จุ๋ม พี่เอี้ยง พี่ญา 😀
มีนาคม 15, 2007 ที่ 11:22 am
^
^
^
ขอความข้างบนลืม บอกบ้านใหม่พี่นิ้วฯ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
😀
มีนาคม 15, 2007 ที่ 11:55 am
– เธอเยียวยาอาการว้าเหว ว้าวุ่น และบาดแผลในจิตใจด้วยการเรียนละครโนะ (ซึ่งเป็นละครสวมหน้ากากแบบโบราณและถือว่าเป็นนาฏศิลป์ที่คลาสสิกที่สุดแขนงหนึ่งของญี่ปุ่น) กับปรมาจารย์ท่านหนึ่งที่เธอต้องใช้เวลาขับรถออกนอกเมืองไปหาถึงบ้านราว 2 ชั่วโมงทุกวันหยุดสุดสัปดาห์…
– เป็นตอนหนึ่งของเรื่อง”ความหลากหลายของชีว+จิต” จากหนังสือ”ภูมิคุ้มใจ” ของพี่”เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย” ซึ่งได้มาจาก คุณลุง pk ลุงรหัสของข้าเจ้าเองจ้า…
– book tag คนต่อไป ส่งให้ “คุณเอ” นะค่ะ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 15, 2007 ที่ 2:32 pm
อ๊ะ ได้เล่นแล้ว อิอิ ขอบคุณคุณ therainyseason นะคะ
เล่มนี้เลยค่ะ “สองเกลอตะลุยญี่ปุ่น”
หน้าที่ 123 ประโยคที่ 4ถึง7
ผมมองไปข้างหน้าที่ชานชาลา 10 มีรถไฟจอดสงบนิ่งอยู่ 1 ขบวน คนกำลังไหลเข้าไปอย่างไม่หยุดยั้ง ผมเดินไปยืนอ่านป้ายหน้าเลขชานชาลา ตัวหนังสือที่เตะตาจนแว่นเกือบกระเด็นอ่านว่า Nara นายท่าเล่นเราเสียแล้ว ผมคว้าข้อมือน้องจี แล้วตั้งท่าออกวิ่ง แต่ได้แค่ตั้งท่า เพราะได้เวลา 7 โมงเป๋ง รถไฟที่ควรจะมีเราอยู่ในนั้นก็ค่อยๆเลื้อยออกจากชานชาลาอย่างไม่ยี่หระ เป็นอันตกรถไฟแบบ “ไม่น่าเลย” ตั้งแต่นั้นผมเติมข้อควรปฏิบัติเพิ่มเข้าไปอีกหนึ่งข้อในสมองว่า นอกจากถามแล้วต้องเช็คเพื่อความแน่ใจด้วย
หนังสือเล่มนี้บันทึกการเดินทางโดย สิทธิพงศ์ นุตสถิตย์ สำนักพิมพ์อทิตตา หนังสือในเครือเที่ยวรอบโลก เล่มนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการย่ำไปยังแดนปลาดิบของสองหนุ่มที่ไม่รู้จักกันมาก่อน หากแต่ใช้เว็บบอร์ดในอินเตอร์เน็ตเป็นสื่อจับพลัดจับผลูเพื่อหาเพื่อนมาร่วมท่องเที่ยว และร่วมหัวจมท้ายออกท่องเที่ยวไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากทุกสถานที่ต่างๆที่หยุดแวะ(โตเกียว ฮาโกเน่ เกียวโต ฟูกุโอกะ นางาซากิ คุมาโมโตะ ฮิโรชิมา โอซาก้า) รวมทั้งเรียนรู้นิสัยของแต่ละฝ่ายไปพร้อมกัน นำมาซึ่งอารมณ์หลากหลายออกมาเป็นความสนุกสนานที่ยากจะลืมเลือน
อืม..ลีลาถ้อยคำที่ใช้อาจจะไม่คมกริบเท่า “นิ้วกลม” ในโตเกียวไม่มีขานะคะ แล้วก็อาจจะเป็นการไปเที่ยวที่ไม่ได้สมบุกสมบันขนาดไปนอนเอาข้างตึกเหมือนใครบางคน อิอิ แต่ก็ทำให้เอได้ท่องเที่ยวผ่านทางตัวหนังสือไปในอีกหลายเมืองในญี่ปุ่นที่ยังไม่ได้แวะไป แต่อืม..อ่านไปยังไม่ค่อยเห็น “มุมมืด” ของญี่ปุ่นจากเล่มนี้เท่าไหร่ แต่ก็เป็นการไปเที่ยวที่ดูเสี่ยงดี เลือกเพื่อนเที่ยวจากเนต พี่เอ๋สนใจมั๊ยคะ อิอิ
ขอส่งต่อให้คุณปอนด์ละกันค่ะ
มีนาคม 15, 2007 ที่ 5:11 pm
สองเกลอตะลุยญี่ปุ่น
น่าอ่านดี เดี๋ยวลองไปหาอ่านดูนะค่ะ
เผื่อจะติดใจแบบคุณเอบ้าง
มีนาคม 15, 2007 ที่ 5:12 pm
พี่ๆตามมากินเด็กถึงห้องนี้เลยหรอค่ะ
มีนาคม 15, 2007 ที่ 5:43 pm
อืม เห็นด้วยคะ ฤดูฝน
สองเกลอตะลุยญี่ปุ่น น่าสนๆ เดี๋ยวไปลองยืมชาวบ้านมาก่อน เหอะ เหอะ
หมีมีหนังสือของ เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย เหมือนกัน แต่เป็น เรื่องใต้หมวกหิมะ ยังอ่านไม่จบเรยยย ช่วงนี้ติดใจหนังสือท่องเที่ยว ติดใจตั้งแต่อ่านโตเกียว กัมพูชา เนปาล ฮ่องกง เลยลองหาเล่มอื่นมาอ่านดู
เพื่อนๆ เข้าไปเรื่อยเปื่อยในห้องฟลาเนอร์ได้นะ
ตอนนี้กำลังลุ้นมือวางอันดับ300 อยู่ 😀
สนมั้ยจ๊ะเอ ฤดูฝน (^^)
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 15, 2007 ที่ 5:45 pm
หมีเอง
วันนี้ เบลอทั้งวัน ^^”
😉
มีนาคม 15, 2007 ที่ 8:10 pm
หายเบลอยังคะ คุณหมี
มีนาคม 16, 2007 ที่ 2:30 am
รบกวนหน่อยน้าค้า…
เมื่อกี๊ปอไปตั้งกระทู้รวบรวมผลงานพี่เอ๋ไว้ที่บอร์ด รบกวบพี่เอ๋และพี่ๆน้องๆช่วยกันไปช่วยดู+เพิ่มเติมกันหน่อยนะคะ ขอบคุณค่า
ลิ้งค์ค่า http://www.yimsiam.com/club/board/topicRead.asp?wbID=roundfinger&id=000147
มีนาคม 16, 2007 ที่ 10:11 am
มดมาแล้นนนน!! (เฮ้อ..เหนื่อยยยย)
-หนังสือใกล้มือโคตรๆเลยคือ..”ความฝันโง่ๆ” ของคุณวินทร์ เลียววาริณค่ะ
-เปิดไปหน้า 123 เกือบจะเป็นรูป แต่ไม่(เอ๊ะ ยังไงเนี่ย)
-ประโยคที่4-7ก็ว่าอย่างนี้..ร้านนั้ยใช้ชื่อดีไซเนอร์ฝรั่งเหมือนเสื้อผ้าของนัก
ออกแบบชั้นนำของโลกที่เราพบเห็นตามศูนย์การค้าเกรด A ทั้วไป ใต้ชื่อมีคำว่า
ลอนดอน อันบ่งบอกว่ามันเป็นสาขาของเมืองแฟชันในยุโรป เมื่อทำงานเสร็จสิ้นแล้วจึงเพิ่งรู้ว่า ชื่อนั้นเป็นชื่อที่ลูกค้าฝันขึ้นมาเอง คำว่า ลอนดอน ก็ใส่ให้ดูขลังเข้าไว้ เพราะร้านตัดเสื้อจากลอนดอนย่อมฟังดูดีกว่าร้านในสำเพ็งหรือโบ๊เบ๊
-เอาละ ประโยคที่4-7ผ่านไป..(บอกทำไม 55)
-หนังสือเล่มนี้เขียนโดย คุณวินทร์ เลียววาริณ (มดชอบมาก)ข้างหลังปกเขียนไว้
“เหล่านี้เป็นความฝันโง่ๆ ไม่ใช่โง่ธรรมดาแต่โง่เอมากๆ ทว่าคนโง่เหล่านี้ปฏิเสธที่จะคิดอย่างคนทั่วไปว่ามันเป็นไปไม่ได้ พวกเขาเชื่อว่า ต่อให้เป็นความฝันโง่ๆเพียงใด ก็เป็นความฝันที่ต้องลองทำ และราคาของความฝันโง่ๆ นั้นคุ้มค่าเสมอ แม้ว่าต้องจ่ายด้วยความตาย เพราะมนุษย์ตายได้ แต่พ่ายแพ้ไม่ได้…”
-ขอส่งต่อให้พี่หมีละกันค่า
-พี่จุ๋มขา ทำการบ้านแล้วนะคะ^^
-อ๊ากๆ พี่จุ๋ม พี่เอี้ยง พี่ญาชอบกินเด็ก พี่หมีด้วยป่าวเนี่ย 55+
-ขอโทษอย่างยิ่งค่ะ ที่commentซ้ำ วันนั้นมดcomment ไม่ได้
มดก็เลยลองcommentหลายรอบ “ขอโทษจริงๆค่ะ”
-เดี๋ยววันที่ 23 นี้มดก็จะไปกทม.ค่ะ มีสอบที่เตรียมฯ อวยพรกันเยอะๆนะคะ หุหุ
มีนาคม 16, 2007 ที่ 10:20 am
เอ..ดูไป พี่หมีก็ได้ทำการบ้านไปแล้วนี่นา 😀
อ้อ..การบ้านน่าสนใจมากค่ะ ชอบๆ
เดี๋ยวคงไม่ค่อยได้เข้ามาแล้วล่ะค่ะ อ่านหนังสือหนักมาก
ไปสอบรอบนี้ก็ไปแค่สอบเลือกวิชาเพิ่มเติมค่ะ กลัวไม่ได้อย่างที่ตัวเองตั้งใจไว้
ยังไงก็ขอกำลังใจจาก”พี่ ๆ”ทุกคนน้าค้า ขอบคุณหลายๆค่า
[วันที่ 23-25คงไม่ได้เข้ามาแน่ๆค่ะ]
มีนาคม 16, 2007 ที่ 10:39 am
Hello. I read your interview from Aday already la. That’s why I just know your blog. I read your books longtime ago and like it a lot. Then I gave Tokyo to my brother 17 year old to read it. He like it a lot ( usually he didn’;t like reading). 🙂
Waiting for your comming back na
Ja+
มีนาคม 16, 2007 ที่ 9:02 pm
เย้ ต่อไปนี้ไม่ต้องมานั่งนับ COUNT แล้วเพราะนิ้วกลมกลับมาแล้ว
ขอโทษทุกคนนะคับ โดยเฉพาะคุณหมีที่เชื้อเชิญให้มาเล่นเกม แต่ตอนนี้ผม
ไม่ได้อยู่ที่ห้องนอนตัวเอง ไม่มีหนังสือในตัวติดอยู่เลย
ขอโทษจริงๆที่ไม่ได้แวะมาอ่านตั้งหลายวัน เลยไม่ได้รู้ข่าวสารอะไรใหม่ๆ เลย
ดีใจจังที่มีบ้านหลังนี้ให้ผมได้ผูกพันธ์ ทุกวันนี้ ความสำคัญลำดับแรกในการ
เข้าอินเตอร์เนต แทนที่จะเปน บล็อคของตัวเอง (http://odigimon.wordpress.com)
กลับมาที่บ้านนี้แทน เพราะความผูกพัน และความอบอุ่นที่เราทุกคนมีให้กัน
มันทำให้ผมอบอุ่นมากนะคับ ถึงเราจะได้รู้จักกัน แบบนิตินัย แต่ในพฤตินัย
ตอนนี้พวกเราคือคนที่รักนิ้วกลม เหมือนกัน และมีความสุขทุกครั้งที่เข้ามาใน
บ้านหลังนี้ เหมือนกัน
..
เอาเปนว่า มาคราวหน้าผมจะแก้ตัวขอเล่นเกม ที่คุณหมีเสนอให้ผมได้เล่นต่อ
ละกันนนะคับ
… เย้ นิ้วกลม กลับมาแล้ว ไปที่บล็อคโน้นละกันนะ …
… ผมอยากให้เราทุกคนได้รู้จักกัน แบบ นิตินัย จัง ทำไงดี …
มีนาคม 16, 2007 ที่ 10:01 pm
odigimon….
ถ้าอยากรู้จักกัน เข้าไปในลงนามบ้านพักหลังใหม่นะ
มีเพื่อนอีกหลายคนให้รู้จักจ้า
ดีใจจังที่ทุกคนขยันทำการบ้าน
ขาประจำ แขก ญาญ่า ปอนด์ หายไปไหนน่ะ
กลับมาทำการบ้านด่วน เพื่อนบ้านรออยู่นะ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 16, 2007 ที่ 10:21 pm
ส่งงานไปแล้ว ว่างมาทำการบ้านแล้วค่ะ
– หนังสือที่อยู่ใกล้มือตลอดเวลาอ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบคือ “ผ่านพบไม่ผูกพัน” อ่ะค่ะ
– หน้า 125
– การงานที่เคยเร่าร้อนเร่งทำกลับละม้ายโซ่ตรวนหน่วงหนัก คนเคยร่วมสังสรรค์
เฮฮา กลายเป็นคนแปลกหน้าที่คุณไม่แน่ใจว่ารู้จัก กระทั่งห้องหอเคยอบอุ่นคุ้มหัว
ก็เปลี่ยนเป็นคล้ายสถานที่จองจำ
– แต่งโดยอาจารย์ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
– ส่งต่อให้พี่ญาค่ะ
นุ่นเอง 🙂 😀
มีนาคม 17, 2007 ที่ 8:30 am
แวะมา..ก่อนจะไปอ่านหนังสือ
พี่จุ๋มๆ พี่แขก พี่ญา เค้าหายไปไหนกันง่ะ
เห็นเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเข้ามา
หุหุ 😀
ไปบ้านใหม่กันเยอะๆ น้าค้า [แต่อย่าลืมบ้านเก่า!] 😀
มีนาคม 17, 2007 ที่ 9:30 am
หุ หุ หุ หายหน้ากันไปหลายคน
กลับมาเที่ยวเล่นในบ้านพักฯ ณ ไทยแลนด์ กันบ้างนะคะ
*น้องมด น้องสิ และน้องๆ คนไหนที่กำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบ ขอให้ขยันขันแข็น มีฝันแข็งแรงแล้วลงมือทำฝันให้เป็นจริงให้ได้นะคะ ^O^ สู้ๆ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 17, 2007 ที่ 1:53 pm
มาทุกวันค่ะน้องมด
แต่กำลังคิดตอบการบ้านอยู่ค่ะ
ขอบคุณที่คิดถึงกันนะจ๊ะ
😛
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 17, 2007 ที่ 1:55 pm
น้อง ๆ ที่กำลังคร่ำเคร่งกับการเตรียมตัวสอบ
ขอให้โชคดีกันทุก ๆ คนนะคะ
พี่ญา+พี่จุ๋ม
ปล. ตอนนี้พี่ ๆ ไม่ได้กินเด็กแล้วจ้า ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ อิอิ
😀
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 17, 2007 ที่ 4:46 pm
ขอให้น้องมด และน้องๆ ในบ้านทุกคนที่กำลังสอบ
โชคดีนะคะ สู้ สู้ ! ส่งกำลังใจให้นะ … 😀
พกความมั่นใจให้เต็มกระเป๋า เข้าห้องสอบแล้วเต็มที่
สิ่งหนึ่งที่พี่ทำบ่อยๆในวันที่มีสอบ คือทุกเช้าจะอาบน้ำ+สระผม
ก่อนไปสอบ ไม่รู้เกี่ยวกันหรือเปล่า แต่ทำแล้วสบายใจดี (^^)
ลองดูน่ะจ๊ะ
คุณodigimon มิเป็นไรๆ แต่อย่าลืมกลับมาทำนะค่ะ 😀
เพราะถ้านานไป ระวังคุณครูจะหักคะแนนนะ ฮา ฮา 😉
บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 17, 2007 ที่ 5:01 pm
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
คิดถึง
มีนาคม 17, 2007 ที่ 5:39 pm
ขอบคุณนะคะน้องนุ่น
(การบ้านคิดไม่ออกค่ะ
เอาการบ้านเก่ามาตอบได้ไหมค่ะ อิอิ)
1. หนังสือใกล้มือของพี่ตอนนี้คือ
‘เลี้ยงลูกให้เก่งและดี’
2. เปิดไปหน้า 123 ประโยคที่ 4-7 มีดังนี้
-แต่ในช่วงที่มีลูกเป็นวัยรุ่นนี้
-อาจจะถามความคิดเห็นของลูกก่อนถ้าเหตุผลของลูกพอรับฟังได้
-พ่อแม่อาจตกลงลับ ๆ กันเอาเองก่อนเพื่อลงมติตามลูกคนนี้
-ทั้งนี้เพื่อดึงลูกวัยรุ่นมาร่วมกิจกรรมของครอบครัวตลอดเวลา
3. หนังสือเล่มนี้แต่งโดย ศาสตราจารย์นายแพทย์พิภพ จิรภิญโญ ในหนังสือเรื่อง เลี้ยงลูกให้เก่งและดี เป็นเรื่องเกี่ยวกับกลเม็ด เคล็ด (ไม่)ลับ ที่จะช่วยให้ลูกเป็นคนดีและเก่งได้อย่างมีศักยภาพ
ใครเป็นลูกอยู่อ่านแล้วจะได้เข้าใจพ่อ แม่ ค่ะ
ใครมีลูกแล้วก็หาอ่านดูได้จะได้เลี้ยงลูกอย่างเข้าใจลูกค่ะ
ใครยังไม่มีลูก(แต่อยากมีบ้างแล้ว) จะอ่านไว้ก่อนก็ได้ไม่เสียหลาย
ใครยังไม่มีลูก(แต่อยากกินเด็ก ๆ คราวลูก ) ก็อ่านได้อ่านดีค่ะ
อิอิ
4.ส่งต่อให้พี่แขกและน้อง odigimon ก็แล้วกันค่ะ
กลับมาทำการบ้านกันเร็ว ๆ นะคะ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 18, 2007 ที่ 11:12 am
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากพี่ๆทุกคนนะคะ(พี่จุ๋ม พี่ญา พี่เอี้ยง พี่หมี^^)
พี่ๆทุกคนน่ารักกันเจงๆ 😀
อ้าว พี่จุ๋ม+พี่ญาไม่ได้กินเด็กแย้วหยอ อิๆ
ป.ล. 23-25 คงไม่ได้เข้ามาน้าค้า วันที่ 25 คงอยู่อิมแพคค่ะ (Hall 10)
ป.ล.2 จะลองทำดูนะคะพี่หมี สมองคงปลอดโปร่งดีค่ะ(ปลอดโปร่งหรือโล่งโจ้ง55+ ล้อเล่นค่า)
ป.ล.3 คิ ด ถึ ง พี่ เ อ๋ + พี่ ๆ ทุ ก ค น ซำ เ ห ม อ~*
มีนาคม 18, 2007 ที่ 2:36 pm
หวาดดี ทุกคนคับ odigimon แวะมาทำการบ้านตามสัญญาแล้ว
เริ่มเลยน้า (ถ้าการทำการบ้านครั้งนี้ล่าช้าไป อย่าว่ากันนะครับ เพราะเพิ่งว่าจริงๆ)
…
4. หากมนุษย์ต่างดาวตั้งใจส่งสัญญาณมายังโลกเรา ทำไมจึงเลือกวิธีที่ไม่แน่นอนแบบนี้?
นักดาราศาสตร์ชาวแคนนาดา เทอเรนซ์ ดิกคินสัน ตั้งข้อสังเกตว่า จากตัวอย่างนับ/ม่ถ้วนในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ การติดต่อระหว่างสองอารยธรรมที่แตกต่างกันในเชิงเทคโนโลยีมากๆ นั่น อารยธรรมหมายเลขสองมักเปรียบเสมือน และถูกกลืนหายไป
…
จากหนังสือ ปลาที่ว่ายในสนามฟุตบอล ของ วินทร์ เลียววาริณ
พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2548
สาเหตุที่หยิบเอาหนังสือเล่มนี้มา เพราะดูจากปีที่พิมพ์ครั้งแรก ถึงวันนี้
ผมยังอ่านไม่จบเลยครับ แฮะๆ
มีนาคม 19, 2007 ที่ 12:51 pm
น้องมด…มาสอบขอให้โชคดี สอบผ่าน โอมเพี้ยง…
ตั้งใจอ่านหนังสือนะจ๊ะ
คณะสวยประหาร… เข้ร่วมด้วยคนมั๊ยค่ะ
แต่ยังคิดตำแหน่งไม่ออกอ่ะค่ะ
มีนาคม 19, 2007 ที่ 10:39 pm
หายไประยะนึงเลย
ปกติต้องเข้าทุกวัน
เพราะมีเหตุให้เข้า wordpress ไม่ได้
ดีใจที่เพื่อนๆยังช่วยกันไหลต่อ รอน้องนิ้วฯ
เพื่อนใหม่ที่เพิ่งมาก็เข้ามาสนุกร่วมกันได้
หรือใครมีอะไรสนุกๆก็เอามาเล่นกันได้เนอะ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 20, 2007 ที่ 9:51 am
ทำไมพี่เอ๋ย้ายบ้านหว่า?
แอบมาเล่นค่ะพี่เอี้ยง เหลืออีกไม่กี่วันแล้ว
เครียดจริงๆ เห้อออออออออ รู้สึกเหมือนหัวสมองว่างเปล่า
ขอบคุณสำหรับกำลังใจหลายๆคนนะค้า ขอบคุณพี่เอี้ยงด้วยที่เป็นห่วง
ตอนนี้ขอตัวหนีไปอ่านหนังสือต่อก่อนค่ะ ^^
มีนาคม 20, 2007 ที่ 10:04 am
โชคดีอีกครั้งน้องสิ 😀
ชิลลลลลน๊า … หมายถึงใจเราจ๊ะ
ส่วนการเตรียมตัวก็เต็มที่นะ ขยันๆไว้ จริงจัง
แต่อย่ากดดันตัวเองมากไปล่ะ (พูดง่ายแต่ทำยากจัง)(^^)
พี่เอ๋เค้าเข้าบ้านตัวเองไม่ได้คะ
wordpress แพ้อากาศหนาวแน่ๆเลย
แต่เราก็มีบ้านพักหลังใหม่ที่พี่เอ๋เปิดให้เราเข้าไปนั่งเล่น
บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 20, 2007 ที่ 10:36 am
ขอบคุณพี่”ฤดูฝน”มากค่ะ
นี่ก็แว้บมาเล่นค่ะ
กางหนังสือทิ้งไว้ ก๊ากๆ
ไปที่บ้านใหม่กันเยอะๆนะคะ ช่วงนี้พี่เอ๋ยุ่งๆ จนบอกว่าไม่มีเวลาจะเหนื่อย ^^
23-25 ไปสอบ อดเข้าบ้านเยย เฮ้ออ…
คิดถึงพี่ๆทุกคนซำเหมอค่า…จ๊วฟๆ
มีนาคม 20, 2007 ที่ 12:59 pm
เข้ามาปัดหยากไย่ตามที่ได้บอกนิ้วกลมไว้…
มีนาคม 21, 2007 ที่ 4:23 pm
หายไปครบเดือนแล้วนะ นิ้วกลม
มีนาคม 21, 2007 ที่ 7:44 pm
แล้วก็คิดว่าจะหายไปนานคะ
แต่ตามไปเจอะเจอได้ที่บ้านพักตากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้ได้ที่นี่คะ
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 21, 2007 ที่ 7:51 pm
พี่แขกหายยุ่งแล้ว กลับบ้านด่วนจ้า !!!
มีนาคม 21, 2007 ที่ 11:26 pm
เดินทางปลอดภัยโชคดีนะครับ
จะรออ่านงานของคุณนิ้วกลมอีกนะครับ
มีนาคม 22, 2007 ที่ 10:35 am
ตามไปเจอกับพี่เอ๋ได้ที่บ้านฝากอากาศหลังใหม่น้าค้า
http://www.roundfinger.bloggang.com
เจอกันค่า
😀
ป.ล.บ้านหลังนี้เหมือนเงียบเหงาลงไปรึป่าวเนี่ย?? รึว่าคิดมากไปเอง 😀
มีนาคม 22, 2007 ที่ 12:48 pm
การบ้านที่อาจารย์สั่งไว้ครับ
ลูกศิษย์ถามว่า “คนที่ยังไม่บรรลุฌาณกลับพูดเก่งนัก คำพูดเหล่านั้นใช่ฌาณหรือไม่”
ฌาณาจารย์ตอบว่า “ในเมื่อยังไม่บรรลุฌาณ จะบอกว่าคำพูดเหล่านั้นคือฌาณได้หรือ?”
ลูกศิษย์ถามว่า “ก็ฟังดูเป็นเหตุเป็นผล หักล้างมิได้ หากบอกว่ามิใช่ฌาณ แล้วมันคืออะไร”
ฌาณาจารย์ตอบว่า “คล้ายนกแก้วนกขุนทอง”
“เซ็น วิถีแห่งความสุขที่แท้”
หวาง เฉาชง เขียน
วรรธนะ มโนภินิเวศ เรียบเรียง
สำนักพิมพ์เต๋าประยุกต์
ส่งต่อให้ ด.ญ.ต้อม และ ด.ญ.ปอนด์ ครับ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 23, 2007 ที่ 8:24 pm
พี่แขก กลับมาแล้วเหรอคะ
กลับมาพร้อมนิ้วกลมเลยนะ
แถมยังทำการบ้านด้วย
อ่านหนังสือเกี่ยวกับ “เซ็น”
แล้วที่เคยเปิดประเด็น เรื่อง “เห็นอะไรไหม”
ยังไม่ให้คำตอบกันเลย
สรุปว่า เราตอบถูกหรือเปล่า??????
เอ!!!! หรือว่า หากว่าด้วยเรื่อง เซน หรือ เซ็น เนี่ย เค้าไม่บอกกันตรงๆ ต้องให้ไปคิดเอาเอง
*อ่ะ เรายิ่งฉลาดน้อยๆ อยู่นะ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com
มีนาคม 24, 2007 ที่ 1:15 pm
สาวปอนด์ช่วงนี้คงยุ่งนะพี่แขก
มีการบ้านของจริงให้ทำทุกวัน
รู้สึกสมองจะบวมไปแล้ว อิอิ
อย่างนี้ต้องพาไปเลี้ยงปลอบใจซะแล้ว 😀
เมษายน 15, 2007 ที่ 12:26 pm
ทำการบ้าน คร้าบ ทำการบ้าน…ตอบพี่แขก กับ คุณ เอ
ซ่งฉือเริ่มต้นเล่าอย่างน่าประทับใจ ‘นานมาแล้ว มีลูกชายคนหนึ่งแย่งยึดเอาทุกอย่างไปจากแม่ไปจนหมดแต่ยังคงมองแม่ด้วยสายตาไม่พอใจ ผู้เป็นแม่จึงถามว่า ลูกเอ๋ย เจ้ายังอยากได้อะไรอีก ลูกชายตอบว่า อยากได้หัวใจของแม่! ผู้เป็นแม่จึงควักหัวใจของตนออกมาให้ลูกชาย ลูกชายประคองหัวใจไว้ในมือแล้ววิ่งออกไปนอกประตูอย่างดีอกดีใจ บังเอิญสะดุดหกล้มทำให้หัวใจกระเด็นไปตกที่พื้น แต่คำพูดที่หัวใจของแม่เอ่ยถามก็คือ ลูกแม่ ลูกล้มเจ็บตรงไหน’
เฉามั่วฟังด้วยความสะเทือนใจ ขอบตาแดงเรื่อขึ้น ร้องบอกว่า ‘เลิกเล่าเถอะ! แม่ลำบากมาชั่วชีวิตเพื่อลูก แต่ลูกกลับ…’
จากหนังสือ ‘ยอดตุลาการราชวงศ์ซ่ง’
เฉียนหลินเซิน เขียน
เรืองชัย รักศรีอักษร แปล
สำนักพิมพ์มติชน จ้า
จริงๆ หน้านี้เราขี้โกงจ้า เอามาจากหน้า 169 ค้าบ
tag ใครต่อดีละเนี่ย อ่ะเล่นของสูงหน่อย
tag ต้อม (ต่อ) และคุณนิ้วกลม ละกัน (ถ้ามาอ่าน)
โอ้ ข้าน้อยช่างเป็นสตรีที่กล้าหาญจริงๆ หุ หุ
“บ้านพักฝากอากาศ ณ เซี่ยงไฮ้”
http://www.roundfinger.bloggang.com